Podobne wrażenie jak po ukończeniu części pierwszej i zapoznaniu się z recenzjami, tak jakbym nie do końca miał tę samą grę. Pewnie, jest przepiękna, chyba najlepsza graficznie gra na ps2, zdecydowanie epicka i posiadająca fajną otoczkę w postaci Mitologii. Mimo tego niestety nie mogę powiedzieć, że bawiłem się przy niej na więcej niźli 8/10. Jest monotonnie. Nic, po za lotem na Pegazie nie odstawało od schematu "walka - prosta zagadka - kręcenie gałką - przesadzone wibracje przy otwieraniu skrzyni - walka" itd. Ktoś powie: przecież każda gra opiera się na pewnym schemacie. Jasne, trudno się nie zgodzić, ale moim zdaniem, ten konkretny jest..nudny. Ukończyłem grę i nie mam ochoty do niej wrócić, podczas gdy mam tendencję do wielokrotnego kończenia posiadanych gier. Zagadki zrobione są fajnie, ale chwilami wydawały mi się wrzucone na siłę. Największym minusem jednak, jest muzyka. Udźwiękowienie jest bardzo dobre, dubbing, odgłosy walki itd. (chodź często mowa postaci i sama gra nie były dobrze zsynchronizowane), ale muzyka jak dla mnie beznadziejna. Być może jestem rozpieszczony przez niektórych japońskich kompozytorów, ale nie było tu nic, co chciałbym zdobyć jako mp3 i wspominając grę słuchać w drodze na uczelnię. Podsumowując, jest bardzo dobrze, ale jednak odrobinę się zawiodłem, uniesiony przez ogólnoświatowy hype.