Jedna z najlepszych gier jakie kiedykolwiek stworzono. Pamiętam jak po raz pierwszy grając w Gothica nie potrafiłem podnieść żadnej rzeczy i zabawa kończyła się jedynie na dojściu do ścierwojada zaraz na początku rozrywki. Później od znajomego, który ów grę mi polecił dowiedziałem się, że po drodze znajduję się kilof, którym można zabijać różnorakie stworzenia. Ale wtedy byłem uradowany, że udało mi się po raz pierwszy zabić w grze potwora. A gdy zobaczyłem, że z niego otrzymałem kawałek surowego mięsa to byłem wniebowzięty!
Nigdy nie zapomnę momentu, jak po raz pierwszy chciałem przekroczyć próg Starego Obozu. Oczywiście wybrałem nie tą kwestię co miałem i skończyło się na obiciu mordy naszego bohatera. I właśnie w tym momencie zorientowałem się, że ta gra nie jest taka cukierkowa, baśniowa, gdzie wszystko jest piękne i idealne. Mroczny klimat dał o sobie znać na każdym kroku, czy to w obozie, gdzie Bloodwyn i jego zgraja szantażowała nas o zapłacenie marnych 10 bryłek rudy za "ochronę", czy w lesie nocą, gdzie uważałem, że poradzę sobie z jednym, malutkim wilkiem, a po nim wyskoczyło mi ich dziesięć.
Miałem taką radość z gry, nawet pieczenie surowego mięsa czy ostrzenie miecza było czymś ciekawym.
Najlepszą chwilą w grze było spędzanie czasu przy ognisku na targowisku późnym wieczorem. Muzyka była spokojna i klimatyczna, kopacz przygrywał na lutni, inni popijali ryżówkę, a jeszcze inni popalali sobie bagienne ziele.

Czasem chciałbym wrócić do tych chwil kiedy po raz pierwszy mam przed oczami serię "Gothic", nie wiedząc co się zaraz wydarzy, nie znając żadnego dialogu, ani fabuły w grze. Szkoda, że dzisiejsza młodzież nie pozna tej wspaniałej gry bo na jej miejsce wskoczą inne pozycje o lepszej grafice. Niech żałują :)