Gothic jest dla mnie grą niezwykle wyjątkową. To ona ukształtowała mnie jako gracza i to ona wraz z sequelem i dodatkiem znajduje się na szczycie mojej listy najlepszych gier wszech czasów. Pamiętam, że gdy w dłoniach trzymałem pudełko z grą (był to rok 2004) nawet nie zdawałem sobie sprawy jak ważna stanie się dla mnie ta gra.
Intrygowało mnie w niej wszystko: ładna jak na owe czasy grafika, mroczny, brudny i brutalny świat, postacie, które obserwują nasze poczynania i reagują na nie. Świat gry jest niezwykle przemyślany. Tutaj wszystko ma swoje uzasadnienie czy wytłumaczenie (każdy obóz ma inne priorytety czy źródło dochodu). Sprawia to, że Górnicza Dolina niezwykle wciąga do czego również przyczynia się bardzo ciekawa fabuła z kilkoma zwrotami akcji.
Czymże byłby ciekawy świat i fantastyczna fabuła, bez charyzmatycznego bohatera? Bezimienny wszakże powinien być bezosobowy i nudny jak flaki z olejem. A tak nie jest dzięki polskiemu aktorowi Jackowi Mikołajczakowi, który tej postaci, oprócz genialnego głosu, nadał także charyzmę. Bezimiennego nie da się nie lubić, a przy tym utożsamiamy się z tą postacią. Inni bohaterowie także zapadają w pamięć: Diego, Milten, Gorn, Wrzód, Cor Kalom... Chyba obok żadnej postaci z gry nie da się przejść obojętnie.
Gdy przemierzamy świat każdy zajmuje się swoimi sprawami. Ktoś naprawia chatę, ktoś gotuje, inny znowu trenuje na arenie. Świat autentycznie jest żywy i reaguje na nasze poczynania. Każdy ma tutaj swój rozkład dnia. Postacie nie stoją bezczynie i nie czekają na to co zrobi gracz. W dniu premiery było to niezwykłe rozwiązanie i nawet do dziś mało jaka gra przebiła pod tym względem Gothica.
Rozwój postaci opiera się na nauczycielach. Aby stać się lepszym musimy znaleźć sobie mistrza, który zgodzi się nas nauczać. A uczyć jest się czego od walki mieczem, poprzez bronie dystansowe, złodziejstwo, kończąc na oprawianiu zwierzyny. Takie rozwiązanie jeszcze bardziej pogłębia immersję i tak wszędzie wszechobecną w tej wspaniałej grze.
Sterowanie nieco odbiega od tego co znamy z innych gier. Z początku wydaje się to nieco dziwne i trudno jest się przyzwyczaić, lecz gdy w końcu je opanujemy za nic nie będziemy chcieli go zmienić.
Graficznie gra nadal nieźle się trzyma, dzięki temu, że jest spójna i ma swój styl. Efekty czarów nawet dzisiaj mogą się podobać. Dźwięki otoczenia, muzyka i polski dubbing są idealnym dopełnieniem tego wspaniałego świata i niebotycznie wpływają na klimat. A raczej KLIMAT, bo to w zasadzie on wpływa na wysoką grywalność tej produkcji, stworzoną przez żółtodziobów.
Jeśli ktoś od erpegów oczekuje "wczuwki", a jakiś dziwnym trafem nie grał jeszcze w Gothica to polecam mu go z całego serca. Nie należy zniechęcać się toporną obecnie rozgrywką, czy leciwą grafiką, bo gra każdą minutę jej poświęconą nagradza stokrotnie.