Ciekawy pomysł wyjściowy, który niknie w zalewie powtarzalnych, nudnych zadań i wybijaniu tych samych przeciwników.

Plusy:
+ Pomysł - sterowanie nanobotem we wnętrzu ludzkiego organizmu.
+ Miejsce akcji - z przeciwnikami rozprawiamy się m.in. w nerkach, sercu, żołądku itd.
+ nawet przyjemne strzelanie
+ niewielkie walory edukacyjne (gdzieniegdzie są proste pytania, których poprawna odpowiedź daje punkty doświadczenia)

Minusy:
- Optymalizacja - gra miejscami koszmarnie długo się wczytuje. Przykładowo: Jest misja, aby coś zabrać czy coś zrobić w sercu, więc wychodzę z żołądka > wczytywanie ponad 1 minuta > jestem w krwiobiegu i wędruję do serca przez 20 sekund > potem wczytywanie 1 minuta > robię co należy w sercu mniej niż w minutę, wychodzę z powrotem > wczytywanie 1 minuta > jestem w krwiobiegu 20 sekund > wczytywanie 1 minuta > nareszcie jestem w żołądku. Po czym robię jeszcze jakieś zadanie i inny nanobot informuje mnie, ze to już koniec roboty w żołądku i udaj się do serca... Koszmar. Nie lepiej byłoby podróż w krwiobiegu zrobić jako ekran wczytywania? Dwa razy mniej czekania...
- Błędy - strzelam do przeciwnika i nie otrzymuje on obrażeń, można zaklinować się w jakimś miejscu i linka nie pomoże.
- mała różnorodność przeciwników
- mnóstwo takich samych zadań na jedno kopyto - nanobot zleca ci, abyś zrobił coś w miejscu A. Wyruszamy tam, choć jest to w cholerę daleko, robimy co należy i wracamy do nanobota, który każe nam iść do kogoś tam w punkcie B, który też jest daleko (niekiedy nieopodal miejsca z poprzedniego zadania), wracamy i zleca nam kolejne podobne zadanie - i tak w kółko - monotonia, wielka monotonia.
- niesatysfakcjonujący system rozwoju postaci
- przycinający się dźwięk
- szybko nudzi (mnie na tyle, że nie widziałem sensu w kontynuowaniu i skończeniu rozgrywki).