kilkanaście dni temu kłacz trzeci wielki skończył 12 lat. Narodził się niemalże na styku
nowego millenium, niosąc nową jakość w grach komputerowych.

Od strony technicznej, ten kłacz przyniósł rewelacyjny silnik. Gra była w stanie płynnie i
szybko chodzić na niemal wszystkim. Wymagania ma malutkie - gadu gadu 10 ma
większe.

Od strony grywalnej można się rozpisać na kilka stron. Koncepcja gry jest prosta i być
może dlatego właśnie tak dobra - walki na arenach, jak gladiatorzy w Rzymie. Żadnej
fabuły. Żadnych metod, w zasadzie żadnych przepisów*, tylko jeden cel: wymierz. Ciężko
innym grom odwzorować klimat, który towarzyszy podczas pojedynku na rakietnice,
odbywającym się na wielkim placu wśród czaszek, ogni i flag. Wspaniałe w tej grze jest
to, że do dobrej zabawy potrzeba zaledwie kilku osób. Już w 4 osoby można tworzyć
niesamowite deathmatche, kiedy to np w counter strike'u, dopiero od 4vs4 robi się
ciekawie.

Gra jest ani nie za mało dynamiczna ani za bardzo - w sam raz. Mapy - świetne. Każdy
znajdzie coś dla siebie. Zawsze może ściągnąć masę nowych albo wręcz zrobić
samemu (nie jest to trudne, raczej czasochłonne). Modele gry - świetne. Proste, ale
dobre. Nieprzekombinowane. Po prostu fajne modele, które fajnie drą ryja jak dostaną
rakietą w czerep. Świetne bronie - to bardzo ważne. Każda broń w kłaczu jest
specyficzna. Niektóre mogą być do siebie podobne, ale i tak każda jest jedyna w swoim
rodzaju. Dźwięki - ok. Muzyka - to akurat zależy od mapy. Bywają średnie, ale niekiedy
muzyka wspaniale podkręca klimat.

ważnym elementem kłacza o którym się często zapomina jest jego prostota. Od
kliknięcia w ikonę gry, do pojawienia się menu, mija naprawdę kilka sekund. Serwer
można postawić w kilkanaście sekund, sprawne palce i szybciej.

pytanie tylko, czy kłej przetrwał próbę czasu... Ciągle pyka w niego dosyć konkretna ilość
graczy, szczególnie po uruchomieniu przez ID Quake live. Ale na mistrzostwach gier
komputerowych już się go nie spotyka. W kafejkach również go już nie znajdziemy.
Świetność kłeja chyba minęła i pozostało tylko dobre wspomnienie

chociaż nie w moim przypadku. Ostatnio zacząłem pykać na singlu na uczelni, po czym
kłejkomania rozeszła się na resztę grupy. To też jest magia :D