Świetna gra. Mamy tutaj sześć kompletnie niepowiązanych ze sobą spraw. Idealnie oddany klimat Sherlocka Holmesa. Świetne lokacje, rozbudowane zagadki logiczno zręcznościowe, możliwość eksperymentów chemicznych, własny notes oraz możliwość łączenia ze sobą wskazówek w tak zwanej mapie mysli tworząc właściwe dedukcje. Na koniec każdej sprawy możemy podjąć wybór moralny o tym, czy skazać winnego, czy darować mu zbrodnię. Oczywiście zawsze jest szansa, że dojdziemy do złej konkluzji i oskarżymy niewinną osobę. Można to sobie sprawdzić w podsumowaniu każdej sprawy. Gra też nie wymaga od nas zebrania wszystkich poszlak i tropów, dlatego można zamknąć śledztwo na ślepo albo szukać dokładnie wszystkiego mając lepszy i szerszy obraz całej sprawy. Świetna jest też umiejętność Sherlocka podczas przesłuchań. Musimy szukać charakterystycznych elementów na twarzy lub ubraniach naszych podejrzanych takich jak rany na twarzy, blizny, siniaki, sygnety obrączki, tatuaże z więzień itp. Pozwolą nam one ustalić pewne fakty o naszych wstępnych oskarżonych. Jeśli chodzi o charakter spraw mamy tutaj aż 5 spraw z motywem morderstwa oraz jedną zagadkę z pociągiem, który zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach na jednej z kolejowych stacji. Aż dwie zagadki są zaczerpnięte z książkowych opowiadań o Sherlocku Holmesie mowa tutaj o misji Los Czarnego Piotra oraz Afera w Abbely Grange. Znajdują się one w tomie zatytułowanym Powrót Sherlocka Holmesa. W powieści występują pod nazwą Czarny Piotr oraz Abbely Grange. Co do poziomu trudności to nie rozumiem tych komentarzy. Zgodzę się, iż sprawy numer jeden oraz cztery są proste. Jednak przy pierwszej zagadce możemy to wybaczyć twórcą, gdyż jest to swego rodzaju wprowadzenie gracza w konwencję oraz samą rozgrywkę. Mamy tutaj bardziej zapoznać się z patentami, jakie będą tutaj występować oraz oswoić się z produkcją. Sprawa numer cztery Afera z Abbely Grange rzeczywiście jest banalna, prosta i zbyt krótka jak na ten etap gry, ale to jedyny minus tej produkcji. Natomiast misje Zagadka na torach oraz Dramat w Kew Gardens ( sprawy nr 2 i 5 ) są bardzo trudne i wielowątkowe. Bardzo łatwo jest się tam pogubić, ominąć jakieś tropy oraz podjąć błędną konkluzję końcową. Osobiście wywaliłem się na sprawie z pociągiem, a w ogrodach botanicznych długo miałem zły trop i dopiero na sam koniec udało mi się dojść do właściwej dedukcji, ale raczej metoda prób i błędów także nie jest wcale tak łatwo i przyjemnie. Sprawa numer trzy też do najprostszych nie należy. Mamy tam klimat archeologiczny i zabójstwo rytualne. Sporo tekstów, wykopalisk, eksperymentów oraz tropów do zbadania. Dodatkowo jest tam natłok zagadek logiczno-zręcznościowych, przez co sporo mi zeszło nad tą sprawą, pomimo iż zabójcę wytypowałem tam bez problemu. Sprawa numer sześć jest świetna klimatycznie. Podwójne zabójstwo w ciemnym zaułku rodem z Batmana. Zagadki nie mają wspólnego spoiwa. Niby występuję gdzieś w tle wątek gangu o nazwie wesoła Kompania, którego poszukuje brat Sherlocka Mycroft, ale jest on na tyle wydumany, iż nie uznaję tego jako łącznik naszych śledztw. Po każdej sprawie w naszym domu na Baker Street przy kominku Sherlocka możemy odczytać listy. Są to tak zwane echa poprzednich spraw. Po rozwiązaniu każdej sprawy otrzymamy list lub wycinek gazety, w którym przeczytamy o konsekwencjach naszych wyborów i decyzji w danej zagadce. Dodatkowo w naszym ekwipunku pojawiać się będzie pamiątka z każdego śledztwa. Sa to oczywiście smaczki, ale jak dla mnie warte odnotowania. Super gierka. Każdy przez chwilę może poczuć się jak Sherlock Holmes, rozwiązując 6 zagadek. Gierka 8/10.