Jedyne co mgliście zapamiętałem po przejściu gry, to że jeden z questów głównych wymagał uzyskania kodów do lądowiska w Monarchu. Mogliśmy je otrzymać od kobiety, która w zamian chciała żebyśmy sprawdzili dla niej pewną stację.
Uznałem jednak, że dość mam bycia chłopcem na posyłki i ją zabiłem, licząc przy tym że znajdę przy niej wymagane kody. Niestety kodów nie udało się odzyskać i po powrocie na statek, usłyszałem od komputera, że inicjuje program "Captain is a Psychopath, dzięki któremu koniec końców byłem w stanie udać się na Monarcha, lecz w zupełnie inna, bardziej niebezpieczną cześć planety.
Szczerze powiedziawszy bestie zamieszkujące obszar przy, którym zmuszony byłem wylądować były stanowczo zbyt liczne i silne, abym mógł im sprostać, odlecieć jednak też nie mogłem, gdyż to tu prowadziła ścieżka fabularna. Zrobiłem zatem to, co każdy captain psychopath by zrobił w takiej sytuacji, biegłem. Przebiegłem całą mapę, sporadycznie zostawiając towarzysza jako przynętę dla potworów, sam ćpając apteczki przy każdym draśnięciu.
Bardzo spodobało mi się, że dało się to w ten sposób rozwiązać, oczywiście dobiegłem wreszcie do miejsca docelowego, zrobiłem kilka questow i potwory stanowiły już mniejsze wyzwanie, jednak początkowo zbyt szybko mnie zabijały.
Znaczną część gry, praktycznie całość odkąd go dorwałem, używałem karabinu, który podczas spowolnienia czasu zyskiwał atrybut "Execute", choć i bez tego dmg był rewelacyjny. Na pewno używałem też czegoś szybkostrzelnego z obrażeniami od prądu- zwłaszcza na latających/szybkich przeciwników, czasem gdy używanie ww stawało się nużące, przełączałem miedzy brońmi ot żeby popróbować czegoś innego.

Captain is a Psychopath :D Genialne, nie wiedziałem,że można odkryć w tak nietypowy sposób nową ścieżkę fabularną. Ja zapamiętałem głównie towarzyszy podobnie jak w Mass Effect to na nich zwracałem uwagę podczas gry bardziej niż na wątku głównym. Szkoda że Parvati jest lesbijką bo mogliby wprowadzić jakieś wątki romansu jak w ME ;D Teraz się zastanawiam, czy jakby zabił wszystkich napotkanych bohaterów to twórcy coś na to przygotowali..

Nijak, ku**a, przez całą grę zrobiłem wszystkie zadania (poza jednym zbugowanym), osiągnąłem maksymalny poziom, inwestowałem w retorykę i inne tego typu bzdety, i co?

NO KU**A, przez to, że w SAMOOBRONIE zabiłem korporacyjną laskę, nie mogłem pojednać korpo ze świrusem, przez co musiałem walczyć z przekoksonym robotem, któremu w ogóle nie mogłem zadać obrażeń, bo choć miałem gnata, który dwoma strzałami rozwalał każdego przeciwnika, to z jakiegoś powodu temu zabierałem minimalną ilość HP (Tak, celowałem w plecy), przez co zmuszony byłem do obejrzenia końcówki na Youtube, no ku*#a!

Dawno nie poczułem się tak wyru**any, postać ulepszona retorycznie, hakersko etc na maksa, a na końcu zmuszają cię do napier**lania z karabinku i nie mówię tu o ostatnie walce z bossem, tylko całym etapie końcowym gry, gdy docierasz do ''Nadziei'', już miałem tak tego dość, że postanowiłem przebiec przez całą plansze wiezienia - Ostatnie drzwi były zablokowane terminalem, do którego nie można się podpiąć podczas walki AAAAAAAAAAAAA

Musiałem marnować kolejne pół godziny na skradanie, a już miałem w du*#e tę historie!

Coś źle zrobiłeś. Gra jest super ironiczna.

Ironiczna? No nie wiem, świat wygląda czarno biały: Korpo złe, tylko mordowałoby ludzi, ciągle jeden żart przez całą grę.

Mój błąd polegał na tym, że jak mnie laska poprosiła o dobicie osady, jej mieszkańców, to odmówiłem, dlatego wyjęła pistolet i próbowała zabić głównego bohatera, a on tylko się bronił, przez to nie mogłem negocjować z radą na końcu opowieści i przez to walczyłem z bossem, którego nie można pokonać, bo wcześniej w ogóle nie walczyłem z maszynami i nie inwestowałem w to umiejętności ani sprzętu, tylko w rozmowy, z których nie mogłem skorzystać wcześniej, WŁAŚNIE DLATEGO, że mnie zaatakowała za odmówienie ludobójstwa.

Gra mała po Mass effectach? A co w ME było takie duże? Ekrany ładowania przy przejściu do kolejnych lokacji? Czy może w porównaniu z całą trylogią ME jest mała?