jestem mega fanem pierwszych dwóch części Thiefa od Looking Glass Studios, i niestety trzecią częścią złodzieja srogo się rozczarowałem. Gra może się co prawda poszczycić kilkoma plusami, ale minusy niestety przeważają. Na plus zaliczyłbym jedynie oprawę audiowizualną, w miarę niezły klimat (któremu jednak daleko do jedynki i dwójki) i Stevena Russela w roli Garreta, niestety cała reszta jest najzwyczajniej słaba. Po pierwsze fatalne decyzje twórców z Ion Storm o przemodelowaniu rozgrywki. Moim zdaniem dokonano beznadziejnych zmian. Odebranie Garretowi miecza sprawiło, że nasz złodziej stał się całkowicie nieszkodliwy i bezbronny w starciach bezpośrednich. W razie wykrycia przez strażnika, jedyne co nam pozostaje to ucieczka. Wcześniej miecz był naszą ostatnią deską ratunku, i o ile nie zostaliśmy otoczeni przez większą ilość przeciwnków, dało się wyjść cało z opresji. Lubiłem samą świadomość tego, że jakby co, to zawsze zostaje mi miecz i walka bezpośrednia, że mogę się bronić. W Deadly Shadows nie jest to już możliwe. Miecz zastąpiono sztyletem, którego w eliminacji wrogów i tak się nie używa, bo wywołuje się w ten sposób tylko niepotrzebny hałas. Sztylet okazuje się więc narzędziem całkowicie zbędnym, bo do eliminacji wrogów i tak korzystamy z blackjacka. Drugi mój zarzut dotyczy pozbawienia Garreta strzał linowych i zastąpienie ich rękawicami wspinaczkowymi. Strzaly linowe to było moje ulubione narzędzie w grze. Dzięki nim mogłem się dostawać niemal wszędzie, w miejsca pozornie całkowcie niedostępne. W DS zamiast tego dostajemy, podobnie jak sztylet, niepraktyczne rękawice wsponaczkowe, których i tak właściwie w ogóle nie trzeba używać, bo najzwyczajniej nie ma takiej potrzeby. W poprzednich odsłonach serii wiele przejść znajdowało się wyłącznie na górnych płaszczyznach i bez wspinaczki nie można było ukończyć gry. W DS rękawice były potrzebne zaledwie dwa razy... Dwa razy w ciągu całej gry - beznadzieja. Mało tego. Po wejściu na jakąś ścianę Garret nie jest w stanie przejść na ścianę do niej przyległą (w rogu), co zmusza gracza do zejścia na ziemię i ponowengo wdrapywania na górę - idiotyzm. Fatalnie też rozwiązano kwestię użycia wody święconej, którą po prostu rzacamy w przeciwników (rzucanie butelkami? wtf?) zamiast rozwalać ich nasiąkniętymi tą wodą strzałami wodnymi. Beznadziejnie wygląda też samo poruszanie się. Garret rusza się mozolnie niczym mucha w smole. W porzednich częściach czuło się tę lekkość i zwinność Garreta, teraz mam raczej wrażenie, że steruję jakimś dziadkiem, a nie szybkim i zwinnym złodziejem. Nie przypadła mi też do gustu oprawa artystyczna (nie mylić z grafiką), znacznie bardziej wolałem psychodelę poprzednich odsłon. Kuleje też fabuła, która jest zdecydowanie najsłabsza z wszystkich trzech części. klimat w miarę niezły, ale nie ma nawet startu do klimatu jedynki czy dwójki. Nie ma już też tych zajebistych, psychodelicznych scenek przerywnikowych. Również muzyka nie jest już tak dobra. Poza tym zdecydowanie za mało elementów steampunkowych jest w DS. Gra dla mnie jest poniżej przeciętnej, oceniam ją na 4/10 i nie potrafie zrozumieć jakim cudem zdobyła uznanie graczy.