Gatunek gatunkiem, ale na poziomie scenariusza film jest błachy, a problemy bohaterki ledwie zarysowane i tutaj większą rolę spełnia fajna forma podania.

Tak, ten film to przede wszystkim dramat, nawet dramat psychologiczny z elementami komediowymi. Co do komentarza powyżej - film błahy nie jest, jest trudny i pokazuje dorastanie przez pryzmat funkcjonowania w świecie mobilnych aplikacji i wirtualnego odnajdywania się i budowania w tym kontekście swojej tożsamości mając lat 13/14. Nie przeczę, że może być miejscami zbyt pretensjonalny, ale otoczka "dziwnych" (akward) sytuacji, które spotykają bohaterkę mogą być prawdziwe. Finalny wydźwięk jest terapeutyczny i jest bardziej skierowany do rodziców niż do dzieci, które - jak główna bohaterka - nie potrafią wyjść poza środowisko w którym funkcjonują i spojrzeć na to z boku jak my dorośli.

dobrze powiedziane, zgadzam sie ze film jest bardziej skierowany do rodzicow niz dzieci. Zycze kazdemu dziecku miec takiego ojca

dla osób z innego pokolenia te problemy mogą być naprawdę błahostką, śmieszne i bez znaczenia dlatego film wart obejrzenia właśnie dla starszych, rodziców, a szczególnie dla dziadków, którzy zupełnie są odjechani ;P

Oczywiście, że jest. Jest to bardzo dobry komedio dramat.

Sceny dramatyczne są niezłe, tak samo jak komediowe.

Oczywiście,że film nie jest komedią. Nazwałabym go dramatem psychologicznym ze względu na to,że pokazuje próby zdobycia akceptacji wśród młodzieży i odnajdywania się poprzez współczesne social media.

nastawiłam się na komedię, a ani razu się ne zaśmiałam ale postać taty jest przezabawna, przesympatyczny jest :)