.........................................znalezione w ciekawostkach na imdb:

"Oryginalny scenariusz miał inne zakończenie, w którym Veronica zabija J.D., strzelając do niego, a potem przyczepia bombę (dużo większe i bardziej skomplikowane urządzenie, opisywane jako 'cylinder wielkości zestawu telewizyjnego') do siebie i wysadza się w powietrze tak, jak robi to JD w ostatecznym zakończeniu. Przemowa JD w kotłowni z ostatecznego zakończenia z 'wyobraź sobie, że wysadziłem szkołę, wyobraź sobie, że wysadziłem wszystkie szkoły' znajduje się w liście samobójczym, który zostaje znaleziony w szafce Veroniki przez Heather McNamara i Betty Finn. Film kończy się upiorną sekwencją balu wyprawionego w Niebie, w nawiązaniu do twierdzenia JD, że jedynym miejscem, gdzie każdy się z każdym dogaduje, jest Niebo. Bal rozpoczyna się tańcem, w którym uczniowie najpierw tańczą z partnerami ze swoich grup społecznych, a potem tworzą nietypowe pary, jak metalowcy tańczący z trójką Heather, podczas gdy jeden z zamordowanych mięśniaków robi sobie pamiątkowe zdjęcie z przewróconą krową; jako poncz serwowany jest żrący płyn, użyty w pierwszym morderstwie, a 'Dumptruck' śpiewa na scenie jako atrakcja wieczoru. Planowano nakręcić tę scenę, ale studio uznało ją za zbyt mroczną dla nastoletniego targetu i zdecydowało się na lżejsze zakończenie."

Szkoda. Chciałabym to zobaczyć, zwłaszcza, że aktualne zakończenie wydaje mi się zbyt rozwleczone i rozmyte - dwukrotne uzbrajanie tej samej bomby to trochę za dużo - a samobójstwo Veroniki byłoby jednak mocniejsze, niż śmierć i tak już ledwie żywego J.D., który w dodatku nosił na sobie plakietkę z napisem "samozagłada" od samego początku.

A poza tym, świetny film, bardzo fajnie napisany i zagrany (na imdb podają też, że Slater inspirował się tu Nickolsonem i muszę przyznać, że coś w tym jest, a przed Ryder za to, w jaki sposób mówi, żeby J.D. spadał z jej życia, a potem, stojąc przed nim uzbrojonym w tykającą bombę, wyciąga papierosa z tą miną zblazowanej kobiety po przejściach, co to już wszystko w życiu widziała, normalnie padam na kolana :). Całość ma w sobie ten sam mroczny, groteskowy, oniryczny feel, co mój ukochany "Donnie Darko", i nie przyglądałabym się zbyt dokładnie dziurom w scenariuszu - to jest jeden z tych obrazów, gdzie branie wszystkiego na logikę zwyczajnie nie ma sensu.

Aha, polski tytuł odnosi się tylko do jednego z wątków, wcale nienajważniejszego, i ma się nijak do całości filmu. Fakt, że "Heathers" ciężko przetłumaczyć (może "3 x Heather"? ;), ale lepiej już chyba było w ogóle tego nie robić, niż wyskakiwać z czymś, co bardziej pasuje do jakiegoś sensacyjnego romansidła z trzeciej półki.