Chyba też jestem zbyt głupi...

Dla mnie to film o totalnej samotności w pięknych wnętrzach w których obcy człowiek jest bliższy niż rodzina. Bogactwo nie zapełnia pustki a szukanie wrażeń i podniet nie daje spełnienia. Znamienne i symboliczne jest gaśnięcie latarni, bo gdy Żenia odchodzi nad osiedlem zapada ciemność w której jak postacie przebrane na halloween hasa pustka i alienacja.

jestem pod wrażeniem estetyki, miałam ciarki patrząc na przesuwające się, pełne magii, spokoju i piękna, obrazy, i ta muzyka zniewalająca, ot wspaniała, odprężająca uczta, jestem zrelaksowana i jest mi zwyczajnie dobrze.

poje balo cie