Jasne. Tak to można. U Szekspira też biadolenie Hamleta, u Antonioniego nudne przechadzki po parku, u Felliniego kłótliwe rodzinne obiadki. Dla jasności, nie porównuję klasy: stosuję tylko te same, dość nędzne okulary.

Ta "jasność" nie jest jasna.

"Kijem i przez szmatę" nie jest jasne? To pewnie tylko tak mi się zdawało.

Ten film to samo życie, Stallone! Nie ma tam tragizmu na siłę, patosu. Są dramaty przez który każdy przeszedł, a jeśli nie to kiedys przejdzie i wszystko będzie wyglądało dokładnie tak jak u Szumowskiej.

Z pewnością nie jest to norma.