W którym miejscu ten film szokuje? Tym bardziej na siłę? Przedstawia przecież zwykłe, życiowe sytuacje, jakich tysiące dzieją się co dnia w naszych domach. Cóż w tym takiego szokującego?

btw: nie mówi się 'po najmniejszej linii oporu', tylko 'po linii najmniejszego oporu', ewentualnie 'po najsłabszej linii oporu'.

Szokuje czy nie, dla mnie ten film był potwornie nudny. Bohaterowie zamiast budzić we mnie współczucie swoim zachowaniem sprawiali że uważałem ich za głupich egoistów. Tylko do postaci Kuny poczułem sympatię, której normalnie nie lubię. Co do stuhra mam mieszane odczucia nawet go polubiłem ale za scenę w restaruacji gdzie klnie na kelnera i za "obciąganie Adrianowi" na stypie nawet jego przestałem lubić. Strasznie drażniła mnie muzyka i to przeklinanie z teatralną dykcją. To już dresy na podwórku są bardziej naturalne. Tu wszystko było takie sztuczne. Jeśli to są ambitne filmy to ja wolę te rozrywkowe.

ale ty nie miales im wspolczuc :P juz bardziej wlasnie uwazac za tepych egoistow, ze sie posluze twoim jezykiem.

momentami przeklenstwa tez mi sie wydawaly sztuczne, ale film oceniam wysoko.

tak. zgadzam sie. spodziewalem sie duzo wiecej po Szumowskiej. rezyseria jest niedojrzala, scenariusz miałki, a calosc irytujaco sztuczna i patetyczna. swiatlo slabo zrobione, dzwiek zgrany niedbale, wszystko jest jakby drugiego sortu. kolejna zajebiscie nudna stylizacja na epokowe kino europejskie. 4/10