Kichusiu, co miałeś na myśli pisząc, że to film dla wytrwałych? Taki nudny? Chyba nie?
Ja jestem zdania, że to film pasjonujący. Wyjątkowe spojrzenie Truffaut na kierunek, w jakim podąża nasza cywilizacja, gdzie w imię fikcyjnej równości (czyżby nawiązanie do pleniącej się popkultury? - a więc 40 lat temu problem już istniał) należy równać do gorszych i głupszych - temu zaś ma służyć między innymi niszczenie książek, jako bezużytecznych śmieci, które czynią ludzi nieszczęśliwymi i pozwalają niektórym uważać siebie za lepszych i mądrzejszych od innych. Nawet w gazetach nie ma już tekstu, tylko komiksowe obrazki. Na okrągło serwuje się ogłupiające programy telewizyjne, które głęboko ingerują w życie ludzi zastępując im to prawdziwe, a marzeniem przeciętnej kobiety nie jest czar domowego ogniska i radosny śmiech dzieci, lecz kolejny domowy ekran wszędobylskiego telewizora i udział w telewizyjnym programie. Przerażające jest, jak dziwnie funkcjonuje ten świat, w którym np. straż pożarna zajmuje się wyłącznie paleniem książek (których posiadanie jest karalne), jak strasznie brzmią słowa dziecka: "Mamo, patrz - strażacy! Zaraz będzie pożar"...
Mimo to pozostaje odrobina nadziei. Główny bohater, strażak Montag, z pomocą uroczej sąsiadki (wspaniała jak zwykle Julie Christie w podwójnej roli) opuszcza "ciemną stronę Mocy" i wraz z gronem Ludzi-Książek (miłośników lektur, którzy uczą się ich na pamięć, by przetrwały, gdy spalone zostaną książki) zamieszkuje na pustkowiu, by tam doczekać lepszych czasów.
Film to niepokojący, atmosfera trochę jak z "1984" Orwella. Może nie ma tu tak rozbudowanego aparatu inwigilacji, istnieje jednak doskonały system donosicielstwa, a brak lektur ma na celu dokładnie to samo, co nowomowa - ograniczenie myślenia i okazywania uczuć, by uczynić z ludzi bezwolne stworzenia. Podobnie również jak u Orwella, w "451 stopniach..." systemowi przeciwstawić próbują się jednostki, które ponoszą klęskę. Ale przyszłość wszystko jeszcze może zmienić...