cinematografia węzłowisk i splątań, ludyczna i okultna, o której ktoś - nie pamiętam już kto - powiedział gdzieś - nie pamiętam też gdzie - że jest w niej więcej z tak zwanej mistycznej aury śląska niż we wszystkich filmach kazimierza kutza.

brzmi jak tautologia z mrocznej acz wolnej od zniewolonej myśli kopalni wszechwiedzy niejakiego ricka sancheza na światło dnia wydobyta:

(isotope 322! so powerful it makes isotope 475 look like isotope 317!)

prawda?

prawda.

ale się sprawdza.

niedaleko pada węgiel od wieliczki, a diament od skarbnicy.

(synu mój, synu, cóżeś ty uczynił? głos krwi brata twego woła do mnie z ziemi!)

anyway - hermetyczne węzłowiska z ludycznego i okultnego pogranicza spotykają się tutaj, a koktajlując sakrum i profanum mołotowią unio mystica.