‘’Anomalia’’ jest kolejnym przykładem filmu, który udowadnia, iż nie wszystkie pomysły w kinie już się wyczerpały, paradoksalnie, należy on także do grupy tych produkcji, w których nieumiejętnie wykorzystano potencjał drzemiący w scenariuszu, tym samym zmarnowano szansę, na całkiem niezłą rozrywkę.
Noel Clarke, reżyser, a zarazem odtwórca ex-żołnierza Ryan’a, chyba się trochę pogubił w tym co chciał nam przekazać, tak jak i pogubił się w swojej roli, bo to co spisał ‘’dla niego’’ na papierze Simon Lewis, jest tylko zarysem czegoś ciekawego.
W ‘’Anomalii’’ dobrych fragmentów mamy jak na lekarstwo. Ostatecznie jako całość to sf jest przynudzającym, niespecjalnym bełkotem, który naprawdę trudno przełknąć. Z ekranu wylewa się na widza toporność fabuły, bardzo przeciętna gra aktorska (bez wyjątku), kiepskie dialogi, a przede wszystkim koszmarna choreografia walk, przedstawiona w iście ‘’matrixowskim’’ stylu.
Wygląda to tak, jakby chciano nadrobić ‘’za’’, lub przesłonić niedostatki treści, w których jest pełno niedociągnięć, nielogiczności i dziur.
Naparzania przy użyciu pięści i nóg jest dużo, za dużo. Powtarzalny schemat z upływem czasu zaczyna męczyć; Ryan się budzi, próbuje szukać prawdy o swojej tożsamości, dochodzi do konfrontacji siłowych z przeciwnikami (jest ich więcej niż jeden) i znów ma ‘’odlot’’. I tak w koło Macieju….
W scenach walk widać okropną sztuczność, a zwalniane tempo akcji (nierównomierne!!!) dosyć szybko wbija szpilę w oglądającego. Lubujący się w tego typu zabiegach będą się cieszyć jak dzieci, pozostali nie zaznają ani przez sekundę przyjemności.
Parę osób na forum ‘’Anomalii’’ pisze o świetnej muzyce, którą wykorzystano w tym ‘’akcyjniaku’’. Można szczerze powiedzieć, iż współgra ze wspomnianymi scenami pojedynków bardzo dobrze (tak, jest to plusem), lecz sama w sobie jest nie do zniesienia.
Jednym z nielicznych walorów są zdjęcia i kolorystyka obrazu. Chyba tylko dzięki tym rzeczom, a także za sprawą wyczekiwania na Alexis Knapp (pierwszy epizod gdy pokazuje swoje kształty [mniam!!!] napędza wyobraźnię), da się przebrnąć przez 90 minut filmu ocierającego się jakby nie patrzył o nietuzinkowe science fiction.
Obserwując głównego bohatera Ryan’a (Noel Clarke) ma się wrażenie, iż bardziej jest zdziwiony tym co stworzył i w czym bierze udział, niż niejasnościami wirującymi wokół jego tożsamości w filmie.
Doświadczenia biomanipulacyjne, które prowadzone są przez dr. Langhama i jego syna, są niczym w porównaniu z doświadczeniami, jakim poddano widzów. Jak widać po niektórych wysokich ocenach, pewna grupa dała się do tego stopnia zmanipulować, iż nie sposób im przegadać do rozsądku, że to czego są tu świadkami, nie trzyma się kupy i jest do …
Dla mnie ‘’The Anomaly’’ nie jest ani niczym szczególnym, ani interesującym, a przede wszystkim udanym. Takie tam wymuszone 3/10 w głównej mierze za kobiece walory panny Knapp. I rzeczywiście, film ten jest nie tyle obowiązkową pozycją dla miłośników sf, co wielbicieli Ian’a Somerhaldera.