Po obejrzeniu cyberpunkowego "Decoder" (1984) stwierdziłem, że pora obejrzeć "Burst City" (1982) Sogo Ishii, nieco już zapomniany punk rockowo/cyberpunkowy musical/film akcji z Japonii. Nie da się ukryć, że Sogo Ishii jest jednym z pionierów japońskiego kina eksperymentalnego - zainspirował m.in. cyberpunkowe klasyki w reżyserii Shinya Tsukamoto (obie części "Tetsuo").

Nie ma sensu opisywać w gruncie rzeczy pretekstowej fabuły "Burst City", ale ten film to dzika i frenetyczna jazda od początku do końca nakręcona w czasach eksplozji punk rocka w Japonii. Mamy tutaj punków w skórach, gangsterów Yakuza, pustelników rodem z "Mad Maxa", nadużywających przemocy gliniarzy, zapisy energicznych występów punkowych, bijatyki, wyścigi samochodowe, szaleńcze jazdy samochodami i motocyklami, wykorzystywanie seksualne dziewcząt, dzikie wrzaski, nihilizm i animalistyczne zachowania. Nie mogę zapomnieć o ogromnym industrialnym kompleksie, o który zahacza akcja filmu. Koniec "Burst City" to chaos i bitwa wszystkich ze wszystkimi, kompletna anarchia, gigantyczna naparzanka. Rozbawiła mnie scena, gdy japoński punk rzucał w policję fragmentami trzody chlewnej. Skojarzenia miałem z dawnymi koncertami black metalowców z Mayhem i Gorgoroth. Film jest nieco za długi i chwilami odrobinę męczący, aczkolwiek wielbiciele muzyki punk oraz nurtu cyberpunk wręcz powinni ten hiperkinetyczny spektakl zobaczyć. Takie anarchistyczne kino jest wręcz konieczne do oglądania w czasach pandemii i skrajnej niekompetencji partii rządzącej w jej zwalczaniu.

Eksplodujące anarchią miasto. No cóż.