Władze we Wrocławiu wpadły na dość ciekawy pomysł wspomagania biednych rodzin. Podarowano im kozy z doświadczalnego ośrodka Akademii Rolniczej. Miały one dostarczać im mleko i ser. W rzeczywistości dały im o wiele więcej. Pobudziły ich do działania, zmieniły postrzeganie świata. My zaś obserwujemy ich przemiany a także losy poszczególnych kóz w różnych rodzinach.

"Koza to najlepszy skarb, mleko daje, małe je" - podśpiewuje pozbawiony części przedniego uzębienia mężczyzna w średnim wieku, siedząc na schodach przed sklepem spożywczym. Wbrew pozorom nie jest to scena groteskowa ani turpistyczna. Dokument Bartosza Konopki stanowi rewers kontrowersyjnej "Arizony" Ewy Borzęckiej. Zamiast wizji beznadziei i degrengolady znajdujemy tu optymistyczną opowieść o ubogich mieszkańcach pewnej wsi, którzy otrzymują szansę na poprawę swojej sytuacji. Tą szansą okazują się kozy, sprezentowane przez pomoc społeczną. Zwierzęta nie tylko dają mleko, ale wnoszą w życie miejscowych ludzi wiele radości. Film w znacznej mierze wypełniają bukoliczne scenki, w których bohaterowie oswajają się i bawią z sympatycznymi kozami.