To... było czymś więcej niż tylko zwyczajnym seansem cenionego filmu. Taki film który łapie za serce dosłownie na każdej scenie i na dodatek jest animowany pojawia się raz na jakieś 100 lat. Nie mówię tego na próżno, Bambi to faktycznie animacja kultowa, ponadczasowa, obowiązkowa dla każdego fana filmów animowanych oraz co najważniejsze, jest to znacznie coś więcej niż tylko "Cukierkowa bajka o jelonku." jak głosi powszechna (i niesłuszna) opinia o tym filmie.

Zacznijmy od początku. "Bambi" jest opowieścią o życiu zwyczajnego jelonka... i tyle. Czy zawsze główny bohater musi być przedstawiany jako postać ponadprzeciętna? Tak naprawdę większość z nas jest takim Bambim, głównym celem w tym przedstawieniu jest po prostu żyć i zmagać się z trudnościami które życie przed nami stawia.

Jelonek faktycznie miał beztroskie dzieciństwo, lecz przyszedł czas kiedy musiał powstać i zacząć samodzielnie kształtować swoją przyszłość. Bez niczyjej pomocy czy opieki. Widać to dobrze w scenie śmierci matki bohatera która sygnalizuje wejście w dorosłość. Analogicznie każdy z nas w pewnym momencie jest zmuszony wylecieć z przysłowiowego gniazda, nie ważne czy to przez śmierć czy nie. Jak to dobrze ujął Wielki Książę Lasu, życiowy mentor oraz autorytet Bambiego: "Twoja matka nie może być już z tobą", niestety, trzeba otrzeć łzy i ruszyć dalej.

Potem jednak karma za dobre postępowanie wraca. Bambi poznaje swoją miłość i zakłada rodzinę. Zaś kiedy ciężkie czasy zaczynają powracać, wie że powinien zapewnić ochronę bliskim i w zależności od powagi sytuacji zapłacić za to życiem. Mowa tu o scenie ataku myśliwych, będąca dobrym odwołaniem do trwającej w tym czasie II wś na co zwrócił uwagę jeden z użytkowników. Wtedy to należy dać z siebie wszystko i po prostu działać.

Tą całą życiową historie wieńczy odwołanie do początku filmu, jest wiosna i na świat przychodzi mały jelonek. Nie jest to już Bambi, gdyż on ukazany jest stojący na skale, wpatrujący się w horyzont oraz wiedzący że udało mu się osiągnąć coś o wiele większego niż sławę i uznanie od całego lasu.

Na zakończenie dodam że oprawa wizualna jest wysoko ponad standardy lat 40stych. Krajobrazy niczym z malowideł Boba Rossa, łapiący za serce design postaci i przedstawienie pór roku jako etapów w życiu głównego bohatera. Disneyowi nawet później, z pomocą nowej technologii nie udało się uzyskać tak pięknego klimatu jak tutaj. 10/10, bez wątpliwości animacja stulecia.