dla mnie to taki symbol. magisterek Kruszyński był albo za mało zdecydowany, albo za miękki, albo za długo brał się do roboty.
a kobiety po prostu często idą za emocją chwili.
koleś po prostu znalazł się we właściwym miejscu w odpowiednim czasie, podczas gdy Kruszyński tracił czas na zajmowanie się czymś, co i tak skazane jest na porażkę.
więc dostał jeszcze cios z drugiej strony.
jest to skontrastowane ze scenką, w której Szelestowski odlicza sobie małą kwotę pieniędzy, za którą spokojnie wyrucha sobie kuchtę (1:24).

Wydaje mi się, że to był ten Włoch, co przewijał się przez film. W scenie przy ognisku ewidentnie do siebie lgnęli, tylko im przerwano.