Chelsea Clinton wchodzi do łazienki z tyłu Białego Domu, zaś wychodzi z tej, która jest z przodu.
Kiedy Beavis obserwuje przez okno startujący samolot, stojąca obok niego kobieta znika, a za parę sekund pojawia się znowu.
Zmienia się kolor telefonu na biurku prezydenta, kiedy ten dziękuje chłopcom za uratowanie kraju.
Parking nad zbiornikiem wodnym Hoovera jest po zachodniej stronie. Autobus nie mógłby więc przejechać w poprzek zapory.
Kiedy samolot startuje z Las Vegas robi to z pasa startowego nr 41. Największy numer dla pasów startowych istniejących w Ameryce to 36.
Kiedy antyterroryści wkraczają do hotelowego pokoju Dallas i Fleming ją straszy włosy agentki Hurly zmieniają kolor się z czerwonego na czarny i z powrotem na czerwony w poszczególnych ujęciach.
Tom Anderson bierze udział w drogowej kolizji spowodowanej przez Beavisa i Butt-heada. Jego samochód zostaje uszkodzony, mimo to w późniejszych ujęciach spod Białego Domu po uszkodzeniach nie ma śladu.
Poszczególne oznaczenia drogowe w stanie Waszyngton są błędnie poumieszczane.
Kiedy w autobusie Beavis wygłasza swoją mowę ("We're never gonna score") skóra siedzącej w autobusie staruszki jest ciemniejsza niż w innych ujęciach filmu.
Samolot na skrzydle ma czerwoną lampkę. Kolor takiej lampki powinien być zielony.
Turyści obserwują "Old Faithful" siedząc na ławkach w rzędach. W rzeczywistości taka obserwacja ma miejsce z większej odległości, niż widać w filmie.
Kiedy do hotelowego pokoju w Dallas wkracza brygada antyterrorystyczna, Agent Flemming przedstawia się jako agent tej jednostki, jednak gdy pokazuje swoją legitymację widać, iż należy on do FBI.
Kiedy Beavis i Butt-head tańczą podczas piosenki "Love Rollercoaster", na podłodze jest dywan, po chwili sama terakota po czym ponownie widać dywan.
Znaki drogowe w Wyoming stoją w miejscach, które w rzeczywistości powinne znajdować się gdzie indziej.
W samolocie do Las Vegas siedzący za głównymi bohaterami pasażerowie zmieniają się w poszczególnych ujęciach.
Zespół Red Hot Chili Peppers nagrał do filmu piosenkę - "Love Rollercoaster". Dodatkowo stworzono animowany teledysk, do którego muzycy zostali przeniesieni.
Scenę, w której Beavis ma halucynacje na pustyni, stworzył i narysował znany muzyk Rob Zombie.
Jedną z osób, siedzących w kółku, kiedy nauczyciel śpiewa "Lesbian Seagull", jest Daria Morgendorfer, która potem doczekała się własnego serialu.
Planowano sequel filmu, który miał powstać w 1999 roku, jednak do jego realizacji nie doszło.
Do pojawienia się w kinach "Titanica", film ten był rekordowy jeśli chodzi o ilość wyświetleń w otwierający weekend grudnia 1996 roku.
Na soundtracku filmu jest piosenka "Walk on Water" Ozzy'ego Osbourne'a , jednak w filmie słychać wersję demo tego utworu.
W oryginalnym scenariuszu w scenie klepania McVickera w motelu był on nagi od pasa w dół. Reżyser musiał dorysować mu bokserki z powodu ograniczeń wiekowych dla rozbieranych scen.
Mike Judge dowcip pt. "is this a god dam" usłyszał od swojej babci i chociaż jemu samemu nie przypadł on do gustu to spora grupa widzów uznała scenę z tym dowcipem za najśmieszniejszą w filmie.
W komentarzu wydania DVD Mike Judge wspomina, iż słynny riff z muzyki filmowej pochodzi z piosenki "Gone Shootin" zespołu AC/DC. Butthead nosi koszulkę z logo AC/DC.