"BEZ LĘKU" to prawda ludzkich przeżyć rozegrana na 3 aktorów: JEFFA BRIDGESA, ISABELLĘ ROSELLINI i ROSIE PEREZ.

Prawda dodajmy niemal dotykalna.

JEFF BRIDGES jako wystudzony ocalały, tworzy w tym filmie rolę nie tylko najlepszą w swojej karierze, ale także jedną z najlepszych w ogóle w historii kina.

PETER WEIR zaś w Hollywood pozostaje metafizykiem. Metafizykiem, który jednak twardo stąpa po ziemi.

"BEZ LĘKU" jest filmem godnym najlepszych dokonań europejskich autorów: FELLINIEGO, BERGMANA, ANTONIONIEGO, VISCONTIEGO, WAJDY, FORMANA

i jednocześnie popisem maestrii opowiadania i dramaturgii typowej dla reżyserów amerykńskich: WILDERA, HUSTONA, HAWKSA, HITCHCOCKA, STURGESA, LUMETA, PAKULI, RAFELSONA, NICHOLSA, SCORSESE, DE PALMY, COPPOLI, SPIELBERGA.

"BEZ LĘKU" jest filmem czytelnym w przekazie (a to cecha kina USA) i jednocześnie niezwykle wnikliwą, przekonującą analizą doświadczenia traumy, tragedii i pogodzenia się z nią( to cecha Europy).

BERGMAN byłby dumny z takiego filmu. KIEŚLOWSKI zresztą też.