Bez mojej zgody/film/Bez+mojej+zgody-2009-4633282009
pressbook
PRODUKCJA
?Kiedy byłam mała, mama mówiła mi, że jestem okruchem nieba, który pojawił się na świecie, ponieważ ona i tata bardzo mnie kochali. Dopiero później zdałam sobie sprawę z tego, że to nie do końca była prawda? ? Anna Sara Fitzgerald i jej mąż Brian ogromnie ucieszyli się z narodzin Kate. Jednak radość nie trwała długo, gdyż u ich ukochanego dziecka zdiagnozowano rzadką odmianę białaczki. Całe życie rodziny zaczęło się toczyć wokół zdrowia Kate. Anna nie była po prostu kolejnym dzieckiem w rodzinie. Pojawiła się na świecie jako genetycznie zmodyfikowany organizm, który miał ocalić życie Kate. Cameron Diaz, wcielająca się w Sarę, mówi: ?Kiedy po raz pierwszy przeczytałam scenariusz, pomyślałam, że jest to intrygująca historia. Zainteresowała mnie zwłaszcza dlatego, że mimo współczucia, jakim darzyłam Sarę, nie we wszystkim się z nią zgadzałam?. Po jedenastu latach niekończących się zabiegów medycznych, komplikacji i wielokrotnych pobytów w szpitalu nerki Kate przestają funkcjonować i konieczny jest przeszczep. Rodzice znów zwracają się po pomoc do Anny, ale jedenastoletnia dziewczynka po raz pierwszy pyta ?A co ze mną??, i także po raz pierwszy odmawia pomocy swojej siostrze. Postanawia pozwać rodziców i walczyć o prawo do swojego ciała. Działania Anny będą miały fatalne konsekwencje. ?Anna zdaje sobie sprawę z tego, że rodzice będą na nią wściekli, i że wszyscy pomyślą, że jest samolubna i podła? ? mówi młoda aktorka Abigail Breslin, która gra rolę Anny. ?Ale ona ma swoje racje?. Film Bez mojej zgody oparty jest na kontrowersyjnej powieści pod tym samym tytułem. Kiedy reżyser Nick Cassavetes zainteresował się tą powieścią, była to najlepiej sprzedającą się książka autorki i ulubiony temat dyskusji w klubach miłośników książek na całym świecie. W innych filmach, takich jak John Q, Alpha Dog czy Pamiętnik, Cassavetes zastanawia się nad kondycją ludzką, naturą miłości, wolną wolą i ludzką godnością ? wszystkie te tematy pojawiają się również w książce Jodi Picoult. ?Ta powieść bardzo mnie poruszyła? ? mówi Cassavetes. ?Zacząłem myśleć o filmie jako o prostej historii o tym, jak rodzina radzi sobie ze śmiercią dziecka, i pomyślałem, że to jest właśnie historia, którą chciałbym opowiedzieć?. Mark Johnson, producent, dodaje, że zarówno fascynująca fabuła, jak i sama struktura powieści świetnie nadają się do nakręcenia filmu. ?Książka tak naprawdę jest o rodzinie, a to przemawia do wielu czytelników. Jodi opisuje sprawy i sytuacje, które mogą dotyczyć każdego z nas, zaczynamy się więc zastanawiać, jak sami byśmy się zachowali w danym przypadku. Autorka w sprytny sposób, co ? mam nadzieję ? udało się nam oddać również w filmie, opowiada historię ustami wielu narratorów. Odnosi się wrażenie, że cała rodzina zabiera głos. Dramat rodzinny i wynikające z niego komplikacje to niesamowicie bogaty materiał dla reżysera. Nicka interesują te tematy, dobrze je rozumie. Chociaż powstały adaptacje filmowe kilku książek Picoult, jedynie ?Bez mojej zgody? zostało przeniesione na duży ekran. ?Zawsze wiedziałam, że na podstawie tej historii można nakręcić film, ale ekscytujące było to, że będzie to film fabularny? ? wyznaje autorka. ?Poza tym obsada i reżyser są naprawdę znakomici?. Reżyserzy zdają sobie sprawę z tego, że aby nakręcić adaptację książki, trzeba znaleźć scenarzystę, który oprócz bohatera i fabuły doceni również tematy poruszone w powieści oraz będzie potrafił oddać rosnące napięcie. Scenariusz do filmu Bez mojej zgody napisał Jeremy Leven. Cassavetes, pisarz i reżyser, współpracował z nim wcześniej przy filmie Pamiętnik, który odniósł ogromny sukces. Leven, który przed wstąpieniem na ścieżkę kariery filmowej zdobył wykształcenie z zakresu psychologii dziecka, neurobiologii oraz psychofarmakologii, mówi: ?Wydaje mi się, że dzięki wykształceniu medycznemu mogłem lepiej zrozumieć tę historię. Wiedziałem, jak ważna jest wrażliwość na to, co przeżywa ta rodzina ? dodaje Leven ? i jak całe życie matki może zmienić się w walkę o życie dziecka, czasami kosztem innych członków rodziny. Również to, że sam mam pięcioro dzieci i doświadczam tego, jak rodzic zaangażowany jest w opiekę na swoimi dziećmi, pozwala mi lepiej zrozumieć tę sytuację?. Johnson, który również był producentem filmu Pamiętnik, uważa, że współpraca Cassavetesa i Levena przy tym projekcie to był świetny pomysł, ponieważ ?Jeremy potrafi opowiedzieć tę historię tak umiejętnie, że staje się ona bardziej prawdziwa. Nick reżyseruje w taki sam sposób?. Producent podziwia również sposób, w jaki Cassavetes pracuje z aktorami. ?Myślę, że widzowie uwierzą w tę historię, bohaterów i przedstawione sytuacje, ponieważ Nick sprawił, że wydają się prawdziwe, że mogły się wydarzyć naprawdę. Nakręcił historię, które mogłaby być zbyt sentymentalna, ale nie staje się taka dzięki bardzo wiarygodnej grze aktorów? ? mówi Johnson. ?Rozumiesz? Nie pozwolę jej umrzeć. Nie pozwolę? ? Sara W głównej roli wystąpiła Cameron Diaz. Zaintrygowała ją rola zdeterminowanej matki chorego dziecka. Bardzo mocno poruszyła ją ta postać. ?Chciałam zrozumieć, kim jest, w jaki sposób stała się tym, kim jest, i dlaczego podejmuje takie decyzje? ? mówi. ?Zaciekawiło mnie odkrywanie jej osobowości i pomyślałam, że opowiedzenie jej historii będzie naprawdę fascynujące?. ?Podszedłem do filmu poważnie na wielu poziomach? ? mówi Cassavetes. ?Jest ograniczona liczba aktorek, które mogłyby zagrać rolę w tym filmie. Każda z nich ma na koncie wiele ról, ale nie chciałem zatrudnić aktorki, która grała już podobną postać?. Dramatyczne role Cameron Diaz, znanej bardziej z ról komediowych, spodobały się Johnsonowi. ?Od dłuższego czasu jestem fanem Diaz i szczerze mówiąc jej dramatyczne role podobają mi się najbardziej. Myślę, że to, co zrobiła w filmie Siostry, było znakomite. Zagrała też świetnie w filmach Być jak John Malkovich, Vanilla Sky? długo można by wymieniać. Od razu wybraliśmy Cameron do roli Sary i pamiętam, że kiedy zgodziła się ją zagrać, Nick i ja spojrzeliśmy po sobie i powiedzieliśmy: ?Ale mamy szczęście!?. ?Cameron jest świetna we wszystkim, co robi? ? mówi Cassavetes. ?Jestem z niej bardzo dumny. Musiała grać niesympatyczną rolę, ponieważ jej bohaterka ma przysłowiowe klapki na oczach. Podczas gdy wszyscy mają dystans do sytuacji, ona myśli tylko o jednym: ?Ratować, ratować, ratować?. Dzięki temu, że wcieliła się w rolę Sary Fitzgerald i pokazała jej niezwykłe oddanie choremu dziecku, Diaz nauczyła się nie oceniać swojej bohaterki. Nie da się jej jednoznacznie określić jako ?dobrej? albo ?złej?, jest gdzieś pomiędzy. Zamiast oceniać, Diaz próbuje wczuć się w nią i zrozumieć straszną sytuację, która doprowadziła ją do tak dramatycznych czynów. O przygotowaniach do roli Diaz mówi tak: ? ?Rozmawiałam z rodzicami, którzy mieli chore dzieci, i z samymi dziećmi. Próbowałam zrozumieć, jak to jest być w takiej sytuacji. Prawda jest taka, że nigdy nie wiesz, jak się zachowasz w danej sytuacji, dopóki się w niej nie znajdziesz. Dopóki nie masz śmiertelnie chorego dziecka, nie wiesz, do czego możesz się posunąć, żeby je uratować?. ?Pomyślałam, że warto się temu przyjrzeć, ponieważ uwielbiamy oceniać ludzi. Ale zobaczyłam, że w przypadku Sary to niemożliwe? ? zauważa Diaz. Rolę Kate, chorej na białaczkę córki Sary, gra Sofia Vassilieva. Jej bohaterka żyje ze śmiertelną chorobą. Nastoletnią aktorkę przekonały do przyjęcia tej roli przedstawione w scenariuszu uniwersalne więzi rodzinne. ?Zainteresowały mnie piękne i zawiłe relacje rodzinne, które pojawiają się tej rodzinie? ? mówi Vassilieva. ?Chociaż nie każda rodzina przechodzi przez coś tak dramatycznego jak rodzina Fitzgeraldów, historia opowiadająca o tym, jak jedna osoba może wpłynąć na życie całej rodziny, wydała mi się prawdziwa, poruszająca i piękna?. Szczególnie zainteresowała ją odwaga Kate i to, jak ona kocha życie. ?Kate jest blisko śmierci, dlatego docenia wszystko to, co traktujemy jak oczywistość ? każdy zapach, każdy ptak, każdy oddech jest dla niej cenny. Ujęła mnie jej niewinność. Jest jedną z najbardziej niesamowitych bohaterek, jaką znam? ? mówi Vassilieva. Anna, genetyczna kopia i magazyn części zamiennych dla Kate, staje się katalizatorem zmian, które dotkną całą rodzinę. ?Wiedziałam, że głównym tematem filmu musi być Anna i jej szczere emocje? ? mówi pisarka Jodi Picoult. Nominowana już wcześniej do Oscara aktorka, Abigail Breslin, która w trakcie kręcenia filmu skończyła 12 lat, całkowicie zaangażowała się w rolę Anny, która podejmuję walkę z rodzicami na sali sądowej pomimo wielkiej miłości, jaką ich darzy. ?Pamiętam, jak po raz pierwszy czytałam scenariusz i jak powiedziałam do mamy: ?Muszę zagrać tę dziewczynę??. Bardzo mi się spodobała. Podobali mi się wszyscy bohaterowie i ta rodzina. Musiałam to zrobić? ? mówi Breslin. Z początku Breslin obawiała się, że na planie zdjęciowym będzie panował poważny i smutny nastrój, ale wcale tak nie było. ?Kiedy dowiedziałam się, że dostałam tę rolę, pomyślałam, że czasami jest ona strasznie smutna i wszyscy będą do niej podchodzić bardzo poważnie. Jednak wszyscy byli bardzo mili. To była świetna zabawa. Niektóre sceny były smutne, ale na planie wcale tak nie było? ? wspomina Breslin. Według aktorki taka atmosfera to zasługa reżysera, który wprowadzał pogodny nastrój i szybkie tempo pracy. Wspierał aktorów, ale był jednocześnie stanowczy. ?Nick był zabawny i czułam, że mam w nim oparcie. Można z nim porozmawiać o wszystkim. On zawsze wysłucha, co masz do powiedzenia na temat filmu albo swojej roli. Zawsze pozwoli ci wypróbować swoje pomysły. On jest po prostu super? ? mówi Breslin. Chcąc uniknąć długich scen próbnych, Cassavetes postawił na spontaniczność i stworzył aktorom emocjonalnie bezpieczną atmosferę. Do najmłodszych aktorów podchodził poważnie, traktując ich jak pozostałych artystów. ?Orientujesz się, że rozmawiasz z dziećmi o najbardziej osobistych rzeczach, ważnych sprawach w życiu, i że one rozumieją je lepiej niż ty? ? mówi reżyser. ?Jako że jesteś starszy, czujesz, że musisz być dla nich nauczycielem, ale pod wieloma względami to od nich się uczysz. Nie wiem, czy to wyraz ich talentu, czy po prostu zdolność ? jako istot ludzkich ? do odczuwania i rozumienia takich rzeczy. Myślę, że naprawdę mam szczęście?. Jodi Picoult ucieszyło szczególnie to, że rolę Anny zagra doświadczona aktorka Breslin. ?Anna ma wielkie serce. Moim zdaniem żadna inna aktorka w wieku Abby nie mogłaby zagrać tej roli?. Pisarka pamięta wizytę na planie, kiedy kręcona była bardzo emocjonująca scena. ?Patrzyłam, jak gra scenę, w której Anna płacze przy łóżku bardzo chorej Kate. Patrzyłam, jak kręcą tę scenę? osiem, dziesięć razy z rzędu. A potem Nick mówił ?cięcie? i Abby zaczynała się z czegoś śmiać. Potem znów grała pięknie tę scenę. Pomyślałam: ?Ta dziewczynka jest niesamowita?. Matka Anny skupia się na ratowaniu jej siostry. Tymczasem zaskakująca decyzja Anny sprawia, że jej ojciec zaczyna patrzeć na tę sytuację z innej perspektywy. Rolę Briana, kochającego, ale coraz bardziej sfrustrowanego ojca rodziny, gra Jason Patric. ?Jason i Cameron razem na planie to sytuacja, w której jeden plus jeden daje więcej niż dwa, i zastanawiasz się, co z tego wyniknie? ? mówi Johnson. ?Brian jest rozdarty wewnętrznie? ? zauważa Patric. ?On i jego żona mają dylemat. Muszą wybrać pomiędzy potrzebami dwóch córek. Jednak Brian odczuwa większy konflikt wewnętrzny. Jego żona jest zdeterminowana, podczas gdy on próbuje pogodzić potrzeby obu dziewczynek?. Johnson mówi ? ?Zrobiłem kilka filmów z Jasonem. To bardzo dobry aktor dramatyczny. Całkowicie angażuje się w każdą rolę. Nick też jest jego wielkim fanem. Jason bardzo chciał poznać Briana, więc spędziliśmy kilka dni, intensywnie dyskutując i próbując nakreślić jego rolę jako ojca, męża i człowieka uwikłanego w tę dramatyczną historię?. Rodzinę dopełnia Heather Wahlquist grająca ciocię Kelly, siostrę i powiernicę Sary, oraz Evan Ellingson, odtwarzający rolę Jesse?ego, nastoletniego syna Sary i Briana, który czuje się trochę zagubiony w całej tej sytuacji. Diaz zaznacza, że ten młody aktor naprawdę rozwinął się, grając Jesse?ego, a jego rola w miarę postępów prac nad filmem stawała się coraz bardziej znacząca. ?To było niesamowite. On i Nick rozbudowywali tę rolę, ponieważ postać Jesse?ego to bardzo ważna część układanki. Evan to cudowny człowiek i niesamowite było patrzeć, jak dojrzewa na planie? ? mówi Diaz. ?Kiedy Anna Fitzgerald po raz pierwszy pojawiła się w moim biurze, pomyślałem, że jest z organizacji charytatywnej, czerpiącej dochody ze sprzedaży ciasteczek? ? Campbell Alexander Campbell Alexander, charyzmatyczny prawnik, zapewnia Annie pomoc prawną i bierze jej sprawę. W tej roli wystąpił Alec Baldwin. Chociaż większość scen z jego udziałem to trudne sceny na sali sądowej, pomiędzy ujęciami aktor bawił reżysera i innych członków obsady kawałami i historyjkami. Paradoksalnie, do roli w filmie przyciągnęło go to, że to nie była komediowa. ?Pracuję przy telewizyjnym show komediowym, dlatego udział w trudnym, poruszającym dramacie był dla mnie bardzo atrakcyjny?. Baldwin opisuje swojego bohatera jako ?nadzwyczajnego adwokata?, którego billboardy wiszą w całym mieście i który doskonale potrafi się wypromować. Co ciekawe, właśnie dlatego Anna go zatrudnia, mówiąc: ?To ty jesteś tym facetem z reklamy na autobusie?. Może bardziej spostrzegawczy człowiek by go nie zatrudnił, ale jedenastoletnia dziewczynka?? ? to kwestia wieku, śmieje się aktor. Tak samo na nastolatki działa Baldwin. Picoult kilkakrotnie odwiedziła plan zdjęciowy, a pewnego dnia wzięła ze sobą dwunastoletnią córkę. Pisarka wspomina: ?W tamtym czasie jego córka też miała 12 lat. W przerwach pomiędzy ujęciami całą swoją energię wkładał w rozśmieszanie mojej córki. Bardzo mi się to spodobało?. Mark Johnson też tak uważa. ?Alec mnie rozśmiesza, nie dlatego, że jest po prostu zabawny, ale dlatego, że jest zabawny w bardzo oryginalny, nieoczekiwany i charakterystyczny sposób. Bardzo podoba mi się jego praca, ponieważ aktor przede wszystkim powinien zaskakiwać. To jeden z takich aktorów, o których producent, siedząc na planie i patrząc, jak pracuje, mówi: ?Nie wierzę, że go mamy?. Z powodu decyzji Anny trudna sytuacja rodziny Fitzgeraldów znajduje finał w sądzie. Rodzina poznaje sędzię De Salvo, która będzie rozstrzygać w ich sprawie. De Salvo w tym czasie sama musi zmierzyć się z własnym cierpieniem i sprawa Anny jest dla niej szczególnym wyzwaniem. Jak ujawnia Johnson, rola de Salvo, którą zagrała Joan Cusack, została pierwotnie napisana dla mężczyzny. ?Zaangażowanie Joan do roli sędzi De Salvo to pomysł Nicka? ? mówi producent. ?Niewątpliwie Joan jest znana z ról komediowych, ale Nick ma talent do znajdowania niekonwencjonalnych, ale właściwych aktorów, dlatego efekt jego pracy jest interesujący?. Wśród członków obsady warto wymienić jeszcze Thomasa Dekkera w roli Taylora, chorego na raka pacjenta, który zakochuje się w Kate, oraz Davida Thorntona, grającego rolę doktora Chance?a, wieloletniego lekarza onkologa Kate. Johnson podsumowuje ? ?Nick nie lubi sztampy. Często jest tak, że czytam scenariusz i mówię: ?ta osoba jest idealna do tej roli?. A Nick wtedy mówi, że to, że jest idealna, oznacza, że nie jest odpowiednia. Znajdź kogoś, kto nie jest idealny, i niech on zagra tę rolę. Tak będzie lepiej. Myślę, że w tym filmie zrobiliśmy tak wiele razy?. ?Chcę iść na plażę. Chcę zobaczyć fale? ? Kate Film Bez mojej zgody był kręcony wyłącznie w Los Angeles, od centrum i plaż Malibu oraz Santa Monica do malowniczych okolic San Marino. Jeśli tylko było to możliwe, zdjęcia kręcono w rzeczywistych miejscach, co podkreśla zamiłowanie Cassavetesa do realizmu. Kręcenie scen w remizie strażackiej, gdzie pracuje Brian Fitzgerald, przeniesiono do muzeum straży pożarnej w budynku Engine 27 w Hollywood, gdzie prawdziwi strażacy pełnili rolę doradców. Natomiast sceny szpitalne kręcone były w prawdziwym szpitalu Daniel Freeman Hospital. Operator kamery Caleb Deschanel potrafił podkreślić naturalne emocje, jakie wywołuje ten film. Ruchy kamery są oszczędne, a kamera podąża za aktorami. Czasem on i Cassavetes pozwalali całej scenie rozwinąć się, nawet jeżeli mieli wykorzystać później tylko jej cześć, po to, by uwydatnić grę aktorów. Charakteryzatorzy, styliści fryzur i wizażyści również starali się stworzyć obraz jak najbliższy rzeczywistości. Sara Fitzgerald jest w kryzysowej sytuacji ? całkowicie skupia się na dziecku i nie ma czasu zajmować się sobą, co odbija się na jej wyglądzie. Na włosach Diaz widać ciemne odrosty i przez większość filmu aktorka występuje bez makijażu. Projektantka kostiumów Shay Cunliffe ubrała rodzinę Fitzgeraldów w proste t-shirty, swetry i dżinsy, głównie w odcieniach niebieskiego i szarego. Brak makijażu i kiepska fryzura Sary w połączeniu z tym samym ubraniem noszonym każdego dnia podkreślały, jak bardzo pochłonięta jest ważniejszymi sprawami. Jedyną ?kolorową? bohaterką w filmie jest Anna (Abigail Breslin), która nosi brązy i róże, paski i kratkę. Cunliffe celowo dobrała jej takie stroje. Anna jest ubrana buntowniczo, bo to ona wywróci życie rodziny do góry nogami. Jednak najwięcej charakteryzacji wymagała Sofia Vassilieva, grająca Kate. Pokazanie spustoszenia, jakie wywołały w organizmie bohaterki, choroba i wyczerpujące leczenie, wymagało kilku zabiegów. Aktorka nosiła szkła kontaktowe, dzięki czemu uzyskano efekt zaczerwienionych, zamglonych oczu. Delikatna warstwa makijażu nadała jej skórze upiorny blady odcień, a oczy wydawały się zapadnięte. To wszystko miało odzwierciedlać coraz większe osłabienie bohaterki. Jednak najtrudniejszą próbą dla młodej aktorki było zgolenie długich włosów blond i brwi. Aktorka dodaje, że samo ogolenie głowy to za mało, by zrozumieć, przez co przechodzą pacjenci chorzy na raka, ale daje pewną namiastkę. ?Ogolenie głowy było dla mnie niezwykłym doświadczeniem. Zaskoczyło mnie i zarazem przeraziło. Później zadałam sobie sprawę z tego, że Kate jest zbyt piękną postacią i że należało się dla tej roli poświęcić. ? mówi Vassilieva. W kwestiach technicznych bardzo pomogła jej pełna życia szesnastoletnia Nicole Schultz, która wyleczyła się z białaczki i teraz ma piękne blond włosy. ?Nicole stała się jedną z moich najlepszych przyjaciółek. Walczyła z białaczką podobnie jak Kate i wiedziała, jak nikt inny, w których momentach potrzebuję wsparcia. Kiedy goliłam głowę, nuciłyśmy piosenkę dla dzieci o misiu, który nie miał włosów, żeby uciec przed słodko-gorzką rzeczywistością? ? mówi Vassilieva, uśmiechając się. ?Poprosić dziecko, żeby ogoliło włosy i brwi do filmu... ujmę to inaczej: czułem się nieswojo, prosząc o to? ? wyznaje Cassavetes. ?A ona jest przecież dzieckiem? ? mówi o swojej młodej gwieździe. Vassilieva gra regularnie w serialu telewizyjnym Medium i trzeba było zrobić jej specjalną perukę, którą nosiła do czasu, kiedy jej włosy odrosły. Aktorka podarowała tę perukę organizacji charytatywnej Locks of Love pomagającej ubogim dzieciom, które straciły włosy na skutek różnych chorób. Peruki to ważna część roli. W czasie kręcenia filmu Sofia musiała nosić ich kilka. Musiano dla nich nawet stworzyć specjalny grafik, aby wiedzieć, gdzie się aktualnie znajdują. Podobnie jak Vassilieva, również Thomas Dekker, grający Taylora ? chłopaka, którego Kate spotyka na chemioterapii, ogolił głowę. Było to dla niego wyzwalające i pouczające doświadczenie. ?Najciekawsze było to, jak wyglądało moje życie poza filmem. Ludzie traktowali mnie inaczej, ponieważ myśleli, że mam raka. Patrzyli na mnie z litością albo ze zdziwieniem. To dało mi pojęcie o tym, jak to jest wyróżniać się z powodu choroby i przez to być odrzuconym przez innych. Doświadcza się w życiu czegoś takiego, że ludzie inaczej cię traktują, bo jesteś chory?. Kate i Taylor rozumieją się i to ich łączy. Dekker dodaje, że Vassilieva i Cassavetes chcieli podkreślić radość i poczucie koleżeństwa w ich relacji. ?Myślę, że Taylor wnosi do życia Kate dużo humoru i miłości, i ktoś, kto nie doświadczył choroby nowotworowej, nie mógłby tego zrobić w taki sposób. Chcieliśmy pokazać łączące ich uczucie ? to, jak się razem bawią i wygłupiają. Wydawało nam się, że, mając przed sobą niewiele życia, człowiek chce maksymalnie wykorzystać czas, który mu pozostał? ? wyjaśnia Dekker. Statyści i doradcy techniczni, którymi w wielu przypadkach były te same osoby, pomagali aktorom i zespołowi pracującemu przy filmie zrozumieć, przez co przechodzą ludzie chorzy na raka. ?Chcieliśmy, aby aktorzy i statyści w szpitalu jak najbardziej przypominali ludzi, którzy tam przebywają? ? mówi Johnson. ?Wielu pacjentów przychodziło do nas i współpracowało z nami w różny sposób. Pomogli nam zrozumieć film, który kręciliśmy?. W czasie kręcenia filmu Ileana Geestman i jej organizacja, The Desi Geestman Foundation, służyła radą i udzielała informacji na temat dzieci dotkniętych rakiem oraz tego jak choroba wpływa fizycznie i emocjonalnie na nie i na ich rodziny. Misją fundacji jest ?podnoszenie jakości życia dzieci cierpiących na raka i ich rodzin?. Fundacja zapewnia wsparcie, które pomaga ludziom radzić sobie z emocjonalną traumą i trudnościami ekonomicznymi. Fundacja została nazwana imieniem córki Ileany, dwunastoletniej dziewczynki, która dzielnie walczyła z nerwiakiem w ośrodku leczenia nowotworów The City of Hope. Dzięki Ileanie kilkanaścioro dzieci związanych z jej fundacją pojawiło się w filmie w charakterze statystów i pełniło rolę doradców aktorów i reszty zespołu. ?Pewnego dnia zadzwonili do mnie z The City of Hope ? wspomina Geestman ? z pytaniem, czy nasza fundacja chciałaby wziąć udziału w filmie... i czy mogłabym odpowiedzieć na niektóre pytania z perspektywy mamy, która przeszła przez to ze swoim dzieckiem. Pomyślałam, że to świetna okazja, aby nie tylko pomóc, ale także zwiększyć świadomość dzieci i ich rodzin na temat choroby. Jednak w pierwszej kolejności chciałam chronić te dzieci. Chciałam być pewna, że po tym, co przeszły one same i ich rodziny, będą otoczone odpowiednią opieką i że w żaden sposób nie zostaną wykorzystane, że będą traktowane jak zwykłe dzieciaki?. Geestman była bardzo zadowolona z efektu końcowego. ?Jestem zadowolona z tego, co się wydarzyło. Nick powiedział mi, że chciałby, aby film był jak najbliższy rzeczywistości. Spytał, czy niektóre dzieci mogłyby uczestniczyć w filmie, i zapewnił mnie, że będą dobrze traktowane i zostaną otoczone opieką. Dzieciom bardzo podobała się praca na planie i spotkania z zespołem. Nick był dla nich bardzo miły. Potrafił znaleźć z nimi wspólny język. Również Sofia była cudowna. Dzieci traktowały ją jak swoją najlepszą przyjaciółkę. Te dzieciaki naprawdę chciały stać się częścią filmu. Niektóre z nich przyszły na plan prosto ze szpitala, w którym czasem czują się bardzo samotne. Dlatego udział w filmie był dla nich ważną przygodą i wniósł wiele radości ich życie? ? mówi Geestman. ?Można powiedzieć, że jesteśmy trochę nieprzystosowani, ale kochamy się nawzajem i bardzo się staramy? ? Anna Również osobom pracującym na planie obecność tych młodych ludzi przyniosła wiele radości. ?Praca przy filmie Bez mojej zgody była jednym z najbardziej niezwykłych i radosnych doświadczeń w moim życiu? ? przyznaje Cameron Diaz. ?To bardzo poważny film na poważny temat, ale zupełnie zaskakujący jest nastrój i sposób, w jaki Nick opowiada tę historię. Nie stworzył typowego wyciskacza łez. Zamiast tego powstał prawdziwy film pełen życia. Można pomyśleć, że to film o śmierci, a tak naprawdę ten film opowiada o życiu. Przed rozpoczęciem zdjęć Nick zapewnił mnie, że będzie przy tym dużo śmiechu i dobrej zabawy?. Abigail Breslin tak opowiada o swoich doświadczeniach z planu zdjęciowego: ?Kręcenie bardzo poważnych scen jest czasem trudne, zwłaszcza scen, w których trzeba płakać. Robi się wtedy smutno, ale później trzeba sobie powiedzieć, że to tylko fabuła, i już jest lepiej. Na planie było bardzo miło i wesoło. To było najwspanialsze z moich dotychczasowych doświadczeń na planie?. ?Tego nie da się z niczym porównać? ? podkreśla producent Mark Johnson. ?Chcesz zobaczyć historię, która cię fascynuje. Chcesz się przekonać, z kim mógłbyś się zidentyfikować, jak byś zareagował. Myślisz: co bym zrobił, gdybym był w takiej sytuacji? Nie chodzi mi o to, że postąpiłbym tak, jak bohaterowie tej historii. Tutaj zwykli ludzie znajdują się w nadzwyczajnych okolicznościach. Myślę, że ta historia opowiada o czymś dla mnie ważnym ? o rodzinie. W rodzinie tkwi niezwykła siła?. ?Takie rzeczy nie przydarzają się ludziom, którzy są na nie przygotowani? ? stwierdza Nick Cassavetes. ?W większości przypadków nikt nie jest na to przygotowany. Jako ludzie musimy zaufać naszym zdolnościom do podejmowania właściwych decyzji na podstawie informacji, które mamy. W przyszłości medycyna przyniesie wiele wątpliwości natury etycznej i moralnej. Jednak to będzie świat naszych dzieci i dzieci naszych dzieci. Jak sobie z tym poradzimy? Właśnie dlatego zainteresowała mnie ta historia ? jest uniwersalna. Dlatego zrobiłem ten film?.
OBSADA
CAMERON DIAZ (Sara Fitzgerald) otrzymała nagrody zarówno za role dramatyczne, jak i komediowe, w różnych przebojowych produkcjach studyjnych oraz niezależnych. Diaz była czterokrotnie nominowana do nagrody Złotego Globu. Jednak po raz pierwszy dostrzeżono ją w 1999 w znakomitej komedii braci Farrellych Sposób na blondynkę, gdzie zagrała tytułową rolę. Stowarzyszenie Nowojorskich Krytyków Filmowych (New York Film Critics Circle) okrzyknęło ją Najlepszą Aktorką Roku. Za rolę w tym filmie otrzymała również MTV Movie Award. W kolejnym roku została nominowana do nagrody Złotego Globu za rolę w filmie Spike'a Jonze?a Być jak John Malkovich, za którą otrzymała również nominację do nagrody BAFTA Award oraz Screen Actors Guild (SAG) Award, a wraz z pozostałymi członkami obsady ? drugą nominację do nagrody SAG Award. Diaz zdobyła trzecią nominację do Złotego Globu, a także nominacje do nagrody SAG Award oraz Nagrody Amerykańskiego Instytutu Filmowego za rolę w filmie Camerona Crowe?a z 2001 roku Vanilla Sky, w którym wystąpiła u boku Toma Cruise?a. Czwartą nominację otrzymała za rolę w epickim dramacie Martina Scorsese Gangi Nowego Jorku, gdzie zagrała u boku Leonarda DiCaprio. Diaz wystąpiła po raz pierwszy w filmie fabularnym w 1994 roku. Była to komedia Jima Carreya Maska. Potem zagrała w przebojowej komedii romantycznej Mój chłopak się żeni, z Julią Roberts, Dermotem Mulroneyem oraz Rupertem Everettem. W roku 2000 pojawiła się razem z Drew Barrymore i Lucy Liu w przebojowym filmie akcji Aniołki Charliego. Ostatnio wystąpiła w kolejnej części filmu Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość. W 2001 Diaz użyczyła głosu zadziornej Księżniczce Fionie, która spotkała prawdziwą miłość i odnalazła prawdziwą siebie, w Oscarowym megahicie Shrek. Później użyczyła jej głosu w obrazie Shrek 2, który stał się filmem numer jeden roku 2004 i nadal pozostaje w czołówce najbardziej kasowych długometrażowych komedii i filmów animowanych. Diaz po raz kolejny użyczyła postaci głosu w filmie Shrek Trzeci, w którym Księżniczka Fiona zebrała postacie z bajek, aby bronić Zasiedmiogórogrodu. Obecnie Diaz pracuje nad czwartą częścią serii, filmem Shrek Goes Fourth, która ma wejść na ekrany kin w roku 2010. W dorobku aktorki są tak różne filmy jak Ostrożnie z dziewczynami; Na pierwszy rzut oka z Glenn Close, Holly Hunter i Amy Brenneman; film Olivera Stone'a Męska gra z Alem Pacino, Dennisem Quaidem i Jamie?em Foxxem, Ta jedyna Edwarda Burnsa; Feeling Minnesota u boku Keanu Reevesa; Urwanie głowy; Życie mniej zwyczajne Danny?ego Boyle?a, Gorzej być nie może Petera Berga u boku Christiana Slatera, Sekret, Siostry Curtisa Hansona z udziałem Toni Collette i Shirley MacLaine; oraz w filmie Nancy Meyer Holiday z Kate Winslet, Jude?em Law i Jackiem Blackiem. Ostatnio Diaz zagrała w przebojowej komedii Co zdarzyło się w Las Vegas z Ashtonem Kutcherem. Jesienią roku 2009 zobaczymy ją u boku Jamesa Marsdena i Franka Langelli w thrillerze reżyserowanym przez Richarda Kelly?ego The Box. ABIGAIL BRESLIN (Anna Fitzgerald) zdobyła nominację do nagród Academy Award, BAFTA oraz Screen Actors Guild Award, jak również nagrodę dla Najlepszej Aktorki (Best Actress Award) na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Tokio. Została uhonorowana tytułem ShoWest Female Star of Tomorrow za rolę ambitnej młodej dziewczyny, która ma obsesję na punkcie wygranej w konkursie piękności, w entuzjastycznie przyjętej przez krytyków, odważnej komedii Mała Miss. Breslin, jedna z najbardziej wszechstronnych i poszukiwanych aktorek młodego pokolenia, ma użyczyć głosu bohaterom trzech filmów animowanych: tegorocznego filmu Quantum Quest: A Cassini Space Odyssey z Chrisem Pinem, Amandą Peet i Samuelem L. Jacksonem, Rango Gore?a Verbinski?ego u boku Johnny?ego Deppa oraz Isly Fisher; jak również w The Wild Bunch z Willemem Dafoe i Chrisem Kleinem. Breslin zobaczymy pod koniec roku w horrorze komediowym Zombieland u boku Woody?ego Harrelsona, Jesse?ego Eisenberga, Emmy Stone i Mili Kunis. Ostatnio Breslin zagrała w filmie Scotta Hicksa Życie od kuchni razem z Catherine Zetą-Jones i Aaronem Eckhartem, a także w komedii romantycznej Adama Brooksa Na pewno, być może u boku Elizabeth Banks, Rachel Weisz i Ryana Reynoldsa. Aktorka wystąpiła w roli tytułowej w Kit Kittredge: An American Girl. Zagrała również u boku Jodie Foster i Gerarda Butlera w familijnym filmie przygodowym Wyspa Nim. Breslin wystąpiła wcześniej razem z Melem Gibsonem w filmie Znaki M. Night Shyamalana oraz w produkcji Mama na obcasach w reżyserii Garry?ego Marshalla u boku Kate Hudson i swojego starszego brata Spencera Breslina. Zagrała także w niezależnym dramacie Lodge?a Kerrigana wyprodukowanym przez Stevena Soderbergha, pod tytułem Keane, jak również w filmie Bezcenny dar razem z Jamesem Garnerem oraz w filmie Śnięty Mikołaj 3: Uciekający Mikołaj. Breslin wystąpiła również gościnnie w serialach telewizyjnych Prawo i bezprawie; N.C.I.S.; Siostrzyczki; Zaklinacz dusz oraz Chirurdzy. ALEC BALDWIN (Campbell Alexander) zagrał pod koniec roku w komedii romantycznej, kolejnym filmie pisarki i reżyserki Nancy Meyer. W filmie zagrali również Meryl Streep, John Krasinski oraz Steve Martin. Baldwin otrzymał nagrodę Emmy w kategorii Wybitny Aktor Pierwszoplanowy w Serialu Komediowym za rolę w uznanym przez krytyków serialu telewizyjnym 30 Rock oraz dwa Złote Globy za Najlepszą Rolę w Serialu Telewizyjnym, Komedii lub Musicalu. Baldwin dwukrotnie współpracował z reżyserem Martinem Scorsese: przy nagrodzonym Oscarem filmie wytwórni Best Picture pod tytułem Infiltracja oraz przy Oscarowej filmowej biografii Howarda Hughesa Aviator, za którą otrzymał wspólnie z innymi członkami obsady nominację do nagrody Screen Actors Guild (SAG) Award for Outstanding Cast Performance. Wcześniej, w roku 2003, Baldwin zdobył nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego w niezależnym filmie Cooler. Za rolę w tym filmie uzyskał nagrodę National Board of Review Award for Best Supporting Actor oraz otrzymał nominacje do Złotego Globu oraz nagrody SAG Award i Critics? Choice. W dorobku Baldwina są także takie filmy jak: Dziewczyna mojego kumpla, Madagaskar 2, Biegając z nożyczkami, Dobry agent, w którym Robert De Niro występuje jako aktor i reżyser, Nadchodzi Polly, Kot, Hollywood atakuje Davida Mameta, który zdobył The National Board of Review Award for Best Ensemble, Lekcja przetrwania, film Roba Reinera Duchy Mississippi, Więźniowie nieba, Pod presją, Cień, Pełnia zła, wersja kinowa filmu Mameta Glengarry Glen Ross; Preludium miłości, Polowanie na Czerwony Październik, Pracująca dziewczyna Mike?a Nicholsa, Poślubiona mafii Jonathana Demme?a oraz film Tima Burtona Sok z żuka. Razem z ostatnią nagrodą Emmy Baldwin otrzymał nominację za 30 Rock oraz kolejną nominację do Złotego Globu. Otrzymał również dwie kolejne nominacje do nagrody dla wybitnego aktora w gościnnej roli w serialu komediowym (Outstanding Guest Actor on a Comedy Series) za rolę w Will i Grace. Baldwin otrzymał nominacje do nagrody Emmy oraz Złotego Globu za portret sekretarza obrony narodowej Roberta McNamary w filmie kanału HBO Na ścieżce wojennej. Wcześniej otrzymał nominacje do nagrody Emmy, Złotego Globu i nagrody SAG Award za portret Stanleya Kowalskiego w filmie Tramwaj zwany pożądaniem. Zagrał również główną rolę w miniserialu Norymberga, którego był producentem wykonawczym, zdobywając nominacje do nagrody Emmy i SAG Award za grę aktorską oraz nominację do Złotego Globu za Wybitny Miniserial za produkcję. Urodzony w Massapequa na Long Island w stanie Nowy Jork, Baldwin ukończył New York University?s Tisch School of the Arts. Jako utalentowany aktor sceniczny Baldwin otrzymał w 1992 roku nominację do Tony Award za rolę Stanleya Kowalskiego w broadwayowskim wznowieniu sztuki ?Tramwaj zwany pożądaniem? oraz w 1991 Obie Award za pracę przy offbroadwayowskim ?Preludium miłości?. W dorobku scenicznym ma takie sztuki jak ?Napoleon na Broadwayu?, ?Serious Money?, ?Loot?, ?Makbet? na festiwalu New York Shakespeare Festival oraz offbroadwayowską sztukę ?A Life in the Theatre? Davida Mameta. JASON PATRIC (Brian Fitzgerald) po raz pierwszy zagrał w filmie fabularnym w roku 1987 w thrillerze komediowym Joela Schumachera Straceni chłopcy. Później wystąpił w roli głównej w dramacie Bestia. Zdobył uznanie krytyków za role w thrillerze erotycznym Po zmroku, kochanie oraz w dramacie Lili Fini Zanuck W matni. Potem zagrał główną rolę w Geronimo: amerykańska legenda z Gene?em hackmanem i Robertem Duvallem oraz rolę tytułową w filmie Podróże Augusta Kinga. Wystąpił u boku Brada Pitta i Roberta De Niro w dramacie Uśpieni, w reżyserii autora scenariusza i reżysera Barry?ego Levinsona, w roli Lorenzo Carcaterry, który był autorem książki na której oparto film. Patric zagrał główną rolę w filmie pisarza i reżysera Neila LaBute Your Friends and Neighbors, który był pierwszym filmem fabularnym wyprodukowanym przez jego własną wytwórnię, Fleece. Patric zagrał później główną rolę w filmie Na tropie zła, który pojawił się po raz pierwszy na festiwalu filmowym w Sundance w 2002 oraz w Downloading Nancy, filmie nominowanym w roku 2008 do festiwalowej nagrody Grand Jury Prize. Ostatnio wystąpił w roli głównej w filmie Paula Haggisa W dolinie Elah, u boku Tommy'ego Lee Jonesa i Charlize Theron. Patric pojawił się na scenie Music Box Theatre u boku Ashley Judd w broadwayowskiej produkcji ?Kotka na gorącym, blaszanym dachu?. W jego dorobku scenicznym są również ?Bash? Neila LaBute oraz ?In A Dark, Dark House?, ?Beirut?, ?Out of Gas on Lover?s Leap?, ?Burza?, ?Henryk V? i ?Stracone zachody miłości?. Ostatnio Patric pojawił się na małym ekranie w przebojowym serialu HBO Ekipa. SOFIA VASSILIEVA (Kate Fitzgerald) zagrała ostatnio w piątym sezonie serialu NBC Medium u boku Patricii Arquette. W 2006 roku Vassilieva zdobyła Nagrodę Młodych Artystów za Najlepszą Rolę w serialu telewizyjnym (dramat), w którym zagrała nastoletnią dziewczynę próbującą odnaleźć się w życiu po tym, jak odkrywa u siebie tajemnicze nadnaturalne zdolności. W roku 2003 Vassilieva zagrała u boku Julie Andrews rozrywkową bohaterkę klasycznego filmu telewizyjnego Eloise z hotelu Plaza oraz Gwiazdka Eloizy. W roku 2004 za rolę Eloizy aktorka otrzymała Nagrodę Młodych Artystów (Young Artist Award nomination for Best Performance in a TV movie, Miniseries or Special). W swoim dorobku ma także inne role telewizyjne, takie jak rola Cindy Brady w filmie telewizyjnym Rodzinka w Białym Domu z Shelley Long i Garym Cole?em Vassilieva zagrała w następujących filmach fabularnych: Hurt z Melorą Walters, Williamem Mapotherem oraz Jacksonem Rathbone?em, Day Zero z Elijahem Woodem, Ginnifer Goodwin, Chrisem Kleinem i Jonem Bernthalem oraz Zamieszkały z Malcolmem McDowellem i Patty McCormack. Urodzona w Minneapolis w stanie Minnesota w rodzinie rosyjskich imigrantów Vassilieva mieszkała w wielu miejscach w Stanach i dużo podróżowała po świecie. Zainteresowała się światem dzięki studiowaniu innych kultur oraz nauce języków obcych, w tym rosyjskiego, francuskiego i hiszpańskiego Jako siedmioletnia dziewczynka wzięła udział w Konwencji Stowarzyszenia Młodych Talentów i Modeli. International Model and Talent Association (IMTA) Convention, gdzie zdobyła wiele nagród, w tym nagrodę dla dziecięcej aktorki roku 2000 ?Child Actress of the Year 2000?. Szybko została zauważona przez reżyserów i zaangażowana do serialu telewizyjnego Tajne akcje CIA, gdzie zagrała wnuczkę rosyjskiego generała w scenach z dialogami w języku rosyjskim. HEATHER WAHLQUIST (ciocia Kelly) ostatnio zakończyła zdjęcia do filmu Petera Ettingera Lonely Street z Joe Mantegną i Jayem Mohrem. Można ją oglądać także w takich filmach jak Pamiętnik Nicka Cassavetesa z Ryanem Goslingiem i Rachel McAdams, Alpha Dog z Emile?em Hirschem i Bruce?em Willisem oraz w filmie John Q z Denzelem Washingtonem; a także w The Incredible Mrs. Ritchie z Jamesem Caanem i Geną Rowlands. Urodziła się w Oklahoma, w rodzinie o szwedzko-czirokezkich i libańsko-włoskich korzeniach. Jako dziecko, Wahlquist często podróżowała. Ukończyła szkołę średnią w wieku zaledwie 16 lat i wyjechała do Europy, gdzie mieszkała w tak ciekawych miejscach jak Zurych, Amsterdam, Bari we Włoszech czy ?zmir w Turcji. Tam uczyła się aktorstwa i języków obcych. Po powrocie do Stanów zaczęła pracę w reklamie, by niedługo potem zagrać w filmie Jima O'Malleya Śmiertelna wyliczanka. Następnie zagrała w filmie Steve?a Rasha Dobre rady i rozpoczęła współpracę z reżyserem Nickiem Cassavetesem. Obecnie Wahlquist mieszka w Los Angeles. Kiedy nie pracuje, maluje, gotuje i gra w pokera. Latem tego roku zagra z najlepszymi w zawodach World Series of Poker. Działa w fundacji Susan G. Komen for the Cure na rzecz zwiększania świadomości raka piersi oraz w Women's Care Cottage, organizacji dla samotnych matek zagrożonych bezdomnością. JOAN CUSACK (Sędzia De Salvo) otrzymała dwie nominacje do Oscara. Pierwszą za komediową rolę sekretarki ze Staten Island w filmie Pracująca dziewczyna z Harrisonem Fordem i Melanie Griffith, a drugą za rolę porzuconej narzeczonej bohatera granego przez Kevina Kline?a w uznanym przez krytyków filmie Przodem do tyłu. Cusack została uhonorowana nagrodą American Comedy Award for Best Supporting Actress in a Motion Picture za rolę w filmie Uciekająca panna młoda z Julią Roberts i Richardem Gere?em, w reżyserii P.J. Hogana, otrzymała również nagrodę Annie Award za użyczenie głosu Jessie ? bohaterce filmuToy Story 2. Otrzymała również nominacje do Daytime Emmy Award za film Peep and the Big Wide World. Ostatnio pojawiła się filmie Hogana Wyznania zakupoholiczki oraz w Kit Kittredge: An American Girl u boku Abigail Breslin. Cusack zagrała w takich filmach jak Przyjaciele z kasą; Księżniczka na lodzie; Mama na obcasach; Szkoła rocka; Arlington Road; Przeboje i podboje; Cradle Will Rock; Gdzie serce twoje; Wojenny biznes; Zabijanie na śniadanie; Chłopiec z Marsa; Rodzina Addamsów 2; Dziewięć miesięcy; The Cabinet of Dr. Ramirez; Corrina, Corrina; Zabaweczki; Przypadkowy bohater; Moje błękitne niebo; Mężczyźni nie odchodzą; Telepasja; Nic nie mów oraz Szesnaście świeczek. W wieku piętnastu lat zadebiutowała w filmie My Bodyguard. Cusack pojawiła się na małym ekranie w stałej roli w Saturday Night Live w latach 1985?86. Zagrała również u bok Anne Bancroft w produkcji BBC The Mother w reżyserii Paddy?ego Chayefsky?ego i wystąpiła w sitcomie What About Joan. Aktorka może się poszczycić występami na scenie w premierowym spektaklu ?Brilliant Traces? w New York?s Cherry Lane Theatre, ?The Road? w La Mama oraz rolą Imogen w ?Cymbeline? w Public Theatre w Nowym Jorku. W Goodman Theatre w Chicago Cusack zagrała Helenę w ?Śnie nocy letniej? oraz w ?Tis Pity She?s a Whore? w reżyserii JoAnne Akalaitis. Uczyła się aktorstwa w Piven Theatre Workshop w Chicago oraz na Uniwersytecie Wisconsin w Madison, gdzie otrzymała uzyskała dyplom z filologii angielskiej. Na studiach występowała razem z improwizującą grupą teatralną The Ark. Cusack zobaczymy niedługo w filmie telewizyjnym Acceptance nakręconym na podstawie powieści Susan Coll. Aktorka pracuje teraz w Chicago nad komedią telewizyjną Progress Notes, której jest producentką i w której wystąpi. THOMAS DEKKER (Taylor Ambrose) pracuje obecnie przy produkcji remake?u klasycznego horroru Koszmar z ulicy wiązów, gdzie gra u boku Jackie?ego Earle?a Haileya. Ostatnio ukończył pracę nad horrorem All About Evil z Natashą Lyonne oraz z ikoną gatunku Cassandrą Peterson. Dekkera można było niedawno zobaczyć w serialu telewizyjnym Terminator: Kroniki Sary Connor, w którym zagrał główną rolę Johna Connora. Pierwszy i drugi sezon serialu otrzymał wysokie noty w rankingach, a sezon pierwszy był najwyżej ocenianym serialem telewizji Fox od ponad siedmiu lat. Dekker zagrał w Laid to Rest z Leną Headey i Jonathanem Schaechem, wystąpił też w roli tytułowej w filmie From Within, który miał swoją premierę w 2008 na festiwalu filmowym Tribeca Film Festival. Film jest debiutem reżyserskim uznanego operatora filmowego Phedona Papamichaela i opowiada o mieszkańcach amerykańskiego miasteczka, którzy zaczynają jeden po drugim popełniać samobójstwa. Dekker wyreżyserował materiał filmowy ?za kulisami?, który pojawi się jako krótki film na DVD. Aktor wystąpił jako pisarz, reżyser, montażysta i członek obsady w filmie Whore razem z Leną Headey, Megan Fox i Rumer Willis. Film opowiada o grupie nastolatków żyjących na ulicach Hollywood, próbujących zrobić karierę w biznesie filmowym. W telewizji Dekker pojawił się w przebojowym serialu Herosi oraz w głównej roli w trzech sezonach serialu Kochanie, zmniejszyłem dzieciaki. W wieku pięciu lat zaczął zawodowo występować zarówno w telewizji, jak i w kinie. Zagrał główną rolę w Wiosce przeklętych Johna Carpentera Użyczył głosu oraz zaśpiewał w kilku filmach animowanych, w tym w serii Pradawny ląd: Pierwsza wielka przygoda, gdzie jego głosem mówili Littlefoot, główny bohater, oraz Fievel ? postać z kontynuacji An American Tale. EVANA ELLINGSONA (Jesse Fitzgerald) możemy teraz oglądać w roli syna Horatia Caine?a (granego przez Davida Caruso), głównego bohatera przebojowego serialu telewizyjnego CSI: Kryminalne zagadki Miami. Wcześniej Ellingson wystąpił w nagrodzonym nagrodą Emmy serialu 24 godziny w roli Josha Bauera, syna Jacka Bauera (Kiefer Sutherland). Ellingson zagrał również w serialu komediowym Titus wcielenie dziesięcioletniego głównego bohatera. Po tym jak odniósł sukces, pojawiając się w MAD TV, został wybrany do roli jednego z pięciu nastoletnich synów wychowywanych przez samotnego ojca (Keith Carradine) w wyprodukowanym przez Mela Gibsona sitcomie Świat według Dzikich. Za rolę Kyle?a Savage?a Ellingson otrzymał nominację do Nagrody dla Młodych Artystów (Young Artist Award). Młody aktor zagrał również w dramatycznej roli w filmie The Bondage, który miał swoją premierę na SXSW Film Festival w roku 2006, wystąpił też w nagrodzonej Oscarem epopei z czasów II wojny światowej Clinta Eastwooda Listy z Iwo Jimy. Ellingson ma swoim dorobku również takie filmy fabularne jak Confession z Chrisem Pine?em, Time Changer, The Gristle oraz rolę tytułową w filmie Walk the Talk z Carym Elwesem and Illeaną Douglas. DAVID THORNTON (Dr Chance) miał zaszczyt być jedynym aktorem, który zagrał w każdym z siedmiu filmów reżysera Nicka Cassavetesa, od Odmienić los po Bez mojej zgody. Zyskał przychylność krytyków za rolę w filmie Adwokat, Steve?a Zailliana z Johnem Travoltą i Robertem Duvallem. Jednak najczęściej występował w niezależnych produkcjach takich jak The Last Days of Disco w reżyserii Whita Stillmana, XX/XY Austina Chica, Sztuka wysublimowanej fotografii Lisy Cholendenko, Illuminata oraz Romance i papierosy Johna Turturro, Blondynka Toma DiCill, Morderczyni Cindy Sherman oraz Pani Parker i Krąg jej przyjaciół Alana Rudolpha produkcji Roberta Altmana. Ostatnio Thornton pojawił się na Tribeca Film Festival w filmie będącym faworytem festiwalu ? Here and There ? w reżyserii Darko Lungulova. Wkrótce zobaczymy go w filmie Horizon z Jayem O. Sandersem. Thornton wielokrotnie występował na małym ekranie w serialu Prawo i bezprawie w powracającej roli Lionela Grangera, którego grał również w oryginalnym serialu Prawo i porządek. Został nagrodzony Dramalogue Award za rolę w sztuce z Los Angeles, ?The Johnstown Vindicator? Quincy Longa. Thornton ukończył The Yale School of Drama i poślubił ikonę rocka, Cyndi Lauper.
O TWÓRCACH FILMU
NICK CASSAVETES (scenarzysta/reżyser) kręci osobiste, autentyczne i uniwersalne filmy, pozostając przy tym twórcą niezależnym. Ostatnio napisał i wyreżyserował oparty na faktach odważny dramat Alpha Dog, w którym zagrali Bruce Willis, Justin Timberlake i Emile Hirsch. Cassavetes nakręcił przebojowy dramat romantyczny Pamiętnik, film oparty na bestsellerowej powieści Nicholasa Sparksa, z Ryanem Goslingiem, Rachel McAdams, Jamesem Garnerem i Geną Rowlands. Wcześniej wyreżyserował film John Q z Denzelem Washingtonem oraz Jak jej nie kochać, jedyny film, który otrzymał dwie nagrody na festiwalu filmowym w Cannes w 1997 roku, z Seanem Pennem, Robin Wright Penn oraz Johnem Travoltą. Cassavetes potrafi budować intymną atmosferę w filmie, co można było zobaczyć w jego docenionym przez krytyków debiutanckim filmie fabularnym Odmienić los z Marisą Tomei, Gerardem Depardieu i Geną Rowlands. Cassavetes był współautorem scenariusza. Film został wyróżniony przez National Board of Review nominacjami do Screen Actors Guild Award dla obu aktorek: Rowlands i Tomei. Cassavetes studiował na American Academy of Dramatic Arts, a następnie rozpoczął karierę aktorską i wystąpił w takich filmach, jak Ślepa furia, Smak zemsty, Widmo i Tajemnice miłości. Zagrał u boku Williama H. Macy?ego w Przerażeniu Henry?ego Bromella, Żonie astronauty z Johnnym Deppem oraz Charlize Theron, a także w filmie Teda Demme?a Życie u boku Eddie?go Murphy?ego i Martina Lawrence?a. Był współautorem scenariusza do filmu Demme?a Blow i zagrał w nim niewielką rólkę. Poza tym Cassavetes wystąpił w roli dramatopisarza ? Roberta E. Sherwooda w filmie Alana Rudolpha Pani Parker i krąg jej przyjaciół z udziałem Johna Travolty i Nicholasa Cage?a oraz w Bez twarzy Johna Woo. Cassavetes wystąpił również w serialach telewizyjnych Prawnicy z Miasta Aniołów, Zagubiony w czasie oraz Shannon?s Deal Johna Saylesa, a także w filmach telewizyjnych Taki jak tata i Ujęcie. JEREMY LEVEN (scenarzysta) przygotowuje się teraz do kręcenia w Paryżu filmu o kradzieży obrazu Mony Lisy z Luwru w roku 1911, na podstawie własnego scenariusza. Kończy również pracę nad trzecią powieścią swojej trylogii. Dwie pierwsze noszą tytuły ?Creator? oraz ?Satan?s Psychotherapy?. Pod tym samym tytułem zostaną wyprodukowane dwie sztuki o życiu François Premiera, jedna w Nowym Jorku, druga w Paryżu, w Comedie de Theâtre Champs Elysées. Leven jest autorem scenariusza i reżyserem filmu fabularnego Don Juan DeMarco z Marlonem Brando, Johnnym Deppem oraz Faye Dunaway. Napisał także scenariusze do kilku innych filmów, w tym do filmu Pamiętnik Nicka Cassavetesa z Ryanem Goslingiem i Rachel McAdams, Jamesem Garnerem i Geną Rowlands, Nazywał się Bagger Vance z Willem Smithem i Mattem Damonem w reżyserii Roberta Redforda, Alex i Emma Roba Reinera z Kate Hudson i Luke?em Wilsonem oraz Stwórca z Peterem O?Toole?em i Mariel Hemingway. Leven pracował także przy różnych projektach z Jackiem Nicholsonem, Denzelem Washingtonem, Dustinem Hoffmanem, Johnem Travoltą i Jennifer Aniston. Po ukończeniu szkoły wyższej Leven rozpoczął pracę jako reżyser i producent w studio telewizji NBC w Bostonie. Napisał i wyreżyserował satyryczną sztukę ?The Proposition?, która przez wiele lat była grana w Bostonie i na scenach poza Broadwayem. Leven urodził się w South Bend w stanie Indiana. Przez dziesięć lat często się przeprowadzał, aż w końcu jego rodzina zamieszkała na stałe w Rye w Nowym Jorku. Ukończył filozofię na St. John?s College w Annapolis w stanie Maryland, a także psychologię dziecięcą na Uniwersytecie Harvarda. Studiował neurobiologię na uniwersytecie w Connecticut. Był adiunktem na wydziale psychiatrii dziecięcej ośrodka Child Study Center. Leven uczył w szkole podstawowej, kierował programem Cambridge (Massachusetts) Model Cities. Był członkiem kadry wydziału Uniwersytetu Harvarda, profesorem psychofarmakologii, dyrektorem ośrodka psychiatrycznego oraz dyrektorem do spraw farmakoterapii i leczenia metadonem. MARK JOHNSON (producent) zdobył The Best Picture Academy Award za wzruszający film Barry?ego Levinsona Rain Man z 1988 roku. Obraz zdobył cztery Oscary oraz Złoty Glob dla najlepszego filmu. To jeden z kilku filmów, które w ciągu dwunastu lat Johnson nakręcił wspólniez z Levinsonem. Obecnie Johnson pracuje przy przygotowaniach do produkcji Opowieści z Narnii: Podróż Wędrowca do Świtu, trzeciego z kolei filmu z serii Narnia, a także razem z Guillermem del Toro przy produkcji filmu Don?t Be Afraid of the Dark. Johnson jest również producentem wykonawczym trzeciego sezonu show telewizji AMC Breaking Bad, w którym występuje Bryan Cranston ? zdobywca nagrody Emmy dla wybitnego aktora w roli głównej w serialu dramatycznym w roku 2008. Wśród najnowszych filmów Johnsona są Opowieści z Narnii: Książe Kaspian i Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa ? filmy w reżyserii Andrew Adamsona, hit festiwalu w Sundance z roku 2008 ? Balast ? reżyserski debiut Lance?a Hammera, W pogoni za zbrodniarzem z Richardem Gere?em oraz Terrence?em Howardem, dramat Pamiętnik w reżyserii Nicka Cassavetesa, reżyserski debiut braci Luke?a i Andrew Wilsonów Historia Wendella Bakera, Alamo oraz Debiutant w reżyserii Johna Lee Hancocka, a także filmy Boba Dolmana Jak ugryźć robala oraz Siostrzyczki z Susan Sarandon i Goldie Hawn; dramat Brada Silberlinga Mila księżycowego światła, thriller Toma Shadyaca Znamię, thriller Roberta Zemeckisa Co kryje prawda z Harrisonem Fordem i Michelle Pfeiffer, przebojowa komedia Kosmiczna załoga oraz doceniony przez krytyków dramat rodzinny Mój przyjaciel. Johnson uzyskał dyplom licencjata z aktorstwa na Uniwersytecie Virginia oraz tytuł magistra w dziedzinie finansowania produkcji filmowej na Uniwersytecie Iowa. Następnie przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie rozpoczął naukę w ramach programu Directors Guild Assistant Director Training Program (programu szkoleniowego dla asystentów reżysera Stowarzyszenia Reżyserów). W czasie pracy jako asystent reżysera w filmie Mela Brooksa Lęk wysokości Johnson poznał Barry?ego Levinsona. Ich współpraca układała się świetnie. Johnson był producentem wszystkich filmów Levinsona od roku 1982 do 1994. Oprócz filmu Rain Man stworzyli razem następujące obrazy: Diner, The Natural, Młody Sherlock Holmes, Wet za wet oraz film Bugsy, za który Johnson otrzymał drugą nominację do Oscara dla najlepszego filmu. W roku 1994 Johnson założył niezależną wytwórnię filmową i zdobył nagrodę Los Angeles Film Critics Associations? New Generation Award za pierwszą produkcję ? film Mała księżniczka w reżyserii Alfonsa Cuarona. Johnson wyprodukował pod swoim szyldem także komedię Home Fries z Drew Barrymore oraz thriller Donnie Brasco z Alem Pacino i Johnnym Deppem. Był również producentem wykonawczym różnych projektów dla telewizji. Ponadto Johnson był producentem wykonawczym takich filmów jak Strzelec z Markiem Wahlbergiem, debiut reżyserski Luisa Llosy Snajper oraz debiut reżyserski Tima Robbinsa Bob Roberts, Kafka Stevena Soderbergha; nominowany do Oscara film Roberta Redforda Quiz Show, a także Journey of Hope zdobywca Foreign Language Film Academy Award w 1990 roku. Obecnie Johnson jest prezesem Foreign Language Film Award Committee amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej, a także członkiem zarządu tej Akademii. CHUCK PACHECO (producent) był producentem dramatu Nicka Cassavetesa Alpha Dog opowiadającego o życiu dealera narkotyków Jesse?ego Jamesa Hollywooda, najmłodszego człowieka, który pojawił się na liście najbardziej poszukiwanych przez FBI osób. Pacheco był również współproducentem krótkometrażowego filmu Boba Joyce?a Drum Solo. SCOTT L. GOLDMAN (producent) od dziesięciu lat zajmuje się tworzeniem projektów telewizyjnych i filmowych w Los Angeles. Jest prezesem wytwórni Scott L. Goldman Productions. Jest również producentem filmu dla National Geographic Features, pod tytułem Gross National Happiness, opartej na faktach komedii o golfie, której akcja dzieje się w Bhutanie. W zeszłym roku Goldman był producentem wykonawczym filmu na podstawie powieści Jodi Picoult ?Dziesiąty krąg? z Kelly Preston i Ronem Eldardem.Film ten pojawił się na ekranach w czerwcu i zyskał wysokie oceny w Lifetime Television Network. Przed założeniem SLG Productions Goldman był dyrektorem do spraw rozwoju w Orly Adelson Productions. W ciągu trzyletniej współpracy z OAP opracował i wyprodukował projekty dla DreamWorks, CBS, ABC, Fox Family, USA Networks, VH1 oraz TBS. Goldman był też wspólnikiem w firmie reklamowej Pocket Billboards, w której nadzorował duże kampanie dla takich klientów jak Paramount Pictures, DIRECTV, ESPN, Telemundo, Univision oraz Nickelodeon. Goldman uzyskał dyplom licencjata w dziedzinie studiów filmowych w Middlebury College w stanie Vermont. JODI PICOULT (powieściopisarka) jest jedną z najbardziej poczytnych autorek na świecie. Jej książki zajmują pierwsze miejsca na listach bestsellerów w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Australii i RPA. Wydała szesnaście powieści, w tym bestsellery według rankingu New York Timesa: ?Bez mojej zgody?, ?Zagubiona przeszłość?, ?Dziesiąty krąg?, ?Dziewiętnaście minut? oraz powieść ?Change of Heart?, której nakład pierwszego wydania wyniósł milion egzemplarzy i która utrzymywała się na liście bestsellerów New York Timesa przez 11 tygodni. Jej najnowsza książka ?Handle With Care? również zajęła pierwsze miejsce w tym rankingu. W czerwcu 2008 roku miała swoją premierę w Lifetime Network filmowa adaptacja książki ?Dziesiąty krąg? z Kelly Preston. Na podstawie powieści ?The Pact? i ?Plain Truth? również nakręcono dla telewizji Lifetime filmy, wysoko ocenione przez krytyków. Picoult została nominowana do trzech różnych brytyjskich nagród literackich i w 2003 roku za swoją twórczość została uhonorowana nagrodą New England Bookseller Award for Fiction. W 2007 roku Picoult napisała pięć części komiksu ?Wonder Woman? dla DC Comics. Tym samym została drugą kobietą ? autorką tekstów od czasu powstania serii w latach 40. ubiegłego wieku Picoult urodziła się i dorastała na Long Island. Studiowała kreatywne pisanie na Uniwersytecie Princeton. Jeszcze na studiach wydała dwie nowele, które ukazały się w magazynie Seventeen magazine. Zanim rozpoczęła studia magisterskie w dziedzinie pedagogiki na Uniwersytecie Harvarda, imała się różnych zajęć. DIANA POKORNY (producent wykonawczy) jest producentką opartego na powieści Cornelii Funke filmu przygodowego fantasy wyreżyserowanego przez Iaina Softleya Atramentowe serce z Brendanem Fraserem. Była również producentem wykonawczym komedii Facet od W-F'u w reżyserii Craiga Gillespie z Billym Bobem Thorntonem oraz Susan Sarandon. Pokorny była współproducentką takich filmów jak: thriller Dark Water ? Fatum, w reżyserii Waltera Sallesa z Jennifer Connolly, film Lasse Hallstroma Kroniki portowe z Kevinem Spacey, Julianne Moore, Judi Dench, Cate Blanchett oraz Pete?em Postlethwaite, w filmie Gorąca linia w reżyserii Diane Keaton, w którym Keaton zagrała razem z Meg Ryan i Lisą Kudrow, thriller science fiction Żona astronauty z udziałem Johnny?ego Deppa i Charlize Theron; Tysiąc akrów w reżyserii Jocelyn Moorhouse oraz filmy Nicholasa Hytnera Moja miłość z Jennifer Aniston i Paulem Ruddem oraz Czarownice z Salem ? film oparty na ponadczasowej sztuce Arthura Millera. Pokorny była także kierownikiem filmu Bezpieczne przejście. Pokorny była producentką kontrowersyjnego fabularyzowanego dokumentu dla HBO z 1995 roku Świadek oskarżenia w reżyserii Micka Jacksona, do scenariusza Abby?ego Manna and Myry Mann. Film opowiada o głośnej sprawie z 1984 roku dotyczącej wykorzystywania dzieci w przedszkolu McMartin. Film zdobył nagrodę Emmy oraz Złoty Glob za wybitną produkcję telewizyjną. STEPHEN FURST (producent wykonawczy) rozpoczynał karierę jako aktor, grając rolę Floundera ? naiwnego studenta pierwszego roku w komedii wszech czasów Menażeria. Ma w swoim dorobku niezapomniane role na dużym i małym ekranie. Wystąpił w filmie Howarda Zieffa Drużyna marzeń z Michaelem Keatonem, w tak prestiżowym serialu jak wielokrotnie nagradzany dramat medyczny St. Elsewhere oraz opowieść J. Michaela Straczynskiego o stacji kosmicznej Babilon 5. Furst jest reżyserem wielu filmów fabularnych oraz seriali. Za film familijny Baby Huey?s Great Easter Adventure otrzymał nagrodę The Directors Gold Award na festiwalu Santa Clarita International Film Festival. Wyreżyserował kilka filmów dla Sci Fi Channel, w tym film fantasy Dragon Storm, który zebrał wysokie noty. Ostatnio Furst rozpoczął pracę nad własnymi projektami, w tym nad produkcją dla Lifetime Television Dziesiąty krąg opartą na bestsellerowej powieści Jodi Picoult (autorki ?Bez mojej zgody?) pod tym samym tytułem, z udziałem Kelly Preston i Rona Eldarda. Furst obecnie pracuje w swojej wytwórni Curmudgeon Films między innymi nad dwoma innymi projektami ? filmem fabularnym Are You Prepared oraz filmem telewizyjnym Sleeping Beauty Proposal. Furst jest również autorem zabawnych pamiętników pod tytułem ?Confessions of a Couch Potato (Or, If I?m So Skinny, Why Do I Still Feel Like Flounder?)?. MENDEL TROPPER (producent wykonawczy) obecnie pracuje jako dyrektor do spraw operacyjnych w NTB Media Solutions. Poprzez chroniona patentem platformę internetową i komórkową, NTB pracuje nad zwiększaniem rozpoznawalności marki poprzez sieci mediowe i publikacje stron internetowych swoich partnerów. Mendel Tropper ukończył School of Cinema-Television na University of Southern California i rozpoczął pracę w promocji filmów fabularnych oraz produkcji telewizyjnych w Ruddy Morgan Organization, niezależnej wytwórni odpowiedzialnej za takie filmy jak The Scout, Więźniowie nieba oraz film telewizyjny Strażnik Teksasu. Tropper przez pięć lat pracował w WB Television Network. Najpierw był rzecznikiem prasowym firmy, później zaczął zajmować się kampaniami i lansowaniem takich seriali jak Siódme niebo, The Jamie Foxx Show czy Felicity. Następnie był twórcą, producentem i dyrektorem kampanii wizerunkowych oraz kampanii budowania marki dla WB Television Network oraz jej podmiotów stowarzyszonych. Tropper jest autorem wielu radiowych i telewizyjnych reklam różnych filmów, w tym takich jak Jezioro marzeń, Przyjaciele, Czarodziejki, Pokemon oraz bardzo popularnego bloku programowego Kids? WB!. Był członkiem zespołu, który zbudował i wylansował grupę ponad stu zaawansowanych technicznie wirtualnych telewizyjnych stacji cyfrowych w całych Stanach Zjednoczonych. W roku 2001 Tropper odszedł z WB i założył Picture Plant, firmę reklamowo-produkcyjną skoncentrowaną na branży rozrywkowej. Firma zorganizowała kilkanaście dużych kampanii dla telewizji krajowej; wylansowała przebojowy serial Prawo i porządek: zbrodniczy zamiar, ponownie wypromowała serial Kroniki Seinfelda, wspólnie z inną firmą wylansowała Ja się zastrzelę oraz była odpowiedzialna za światową premierę miniserialu Powstanie. Tropper jest współzałożycielem i prezesem Pocket Billboards, innowacyjnej platformy mediowej oferującej reklamy zarówno drukowane, jak i audiowizualne. Działalność firmy polega na skutecznym wspieraniu dużych agencji reklamowych w dotarciu do rynku latynoskiego. Do jej klientów należą American Airlines, Wal-Mart, Bank of America, Time Warner Cable, ESPN, Domino?s Pizza, Univision, Telemundo, Nickelodeon oraz Paramount Pictures. TOBY EMMERICH (producent wykonawczy) jest prezesem i dyrektorem do spraw operacyjnych w wytwórni New Line Cinema. Był on prezesem działu produkcji w najlepszym okresie działalności firmy ? w latach 2001?2008. W tym czasie postały takie hity jak nagrodzona wieloma Oscarami trylogia Władca pierścieni, film Polowanie na druhny ? najbardziej kasowa komedia roku 2005, Sposób na teściową, Teksańska masakra piłą mechaniczną, Elf, Pamiętnik, Lakier do włosów oraz Seks w wielkim mieście. Emmerich jest producentem wykonawczym filmów New Line Cinema takich jak Podróż do wnętrza ziemi, przebojowa komedia Cztery Gwiazdki, komedie romantyczne Kobiety pragną bardziej i Duchy moich byłych. Emmerich był nie tylko utalentowanym scenarzystą, ale także producentem. Napisał i wyprodukował nieoczekiwany hit Częstotliwość. Jako osoba z wieloletnim doświadczeniem w pracy w studio filmowym został prezesem New Line Music. Emmerich kształcił się na Wesleyan University. Obecnie jest w zarządzie Neil Bogart Foundation oraz American Cinematheque, jak również w Radzie Naukowej Calhoun School w Nowym Jorku. MERIDETH FINN (producent wykonawczy) jest wiceprezesem działu produkcji w New Line Cinema. Pracuje w Nowym Jorku. Zajmuje się sprawami związanymi z publikacjami wytwórni. Finn nadzoruje produkcję kilku adaptacji książek oraz projektów biograficznych, w tym Peaceable Kingdom, opowiadającego o życiu i pracy Dame Daphne Sheldrick, która prowadzi sierociniec dla słoni w Kenii, a także The Rite, adaptacji książki, w reżyserii Mikaela Hafstroma, opowiadającej prawdziwą historię księdza, który kształci się na egzorcystę w Watykanie oraz Agent Zigzag ? prawdziwej historii życia podwójnego agenta z czasów drugiej wojny światowej ? Eddiego Chapmana. Ostatnio Finn nabyła bestsellerowy pamiętnik ?Dewey?, na podstawie którego ma powstać film wyprodukowany przez Temple Hill Entertainment, w którym ma zagrać Meryl Streep. Finn jest również producentką amerykańskiego remake?u filmu Sierociniec, którego producentem wykonawczym jest Guillermo del Toro. Finn poprzednio pracowała z ramienia New Line przy tworzeniu marki Picturehouse. Pracowała w Fine Line Features jako dyrektor do spraw zakupów, gdzie między innymi dzięki niej zakupiono Amerykański splendor oraz zdobywcę Oscara, film The Sea Inside. Ukończyła z wyróżnieniem Brandeis University. MARK KAUFMAN (producent wykonawczy) jest wiceprezesem produkcji w Unique Features, nowo powstałej wytwórni prowadzonej przez założyciela New Line Cinema ? Boba Shaye oraz jego długoletniego partnera biznesowego Michaela Lynne?a. W czasie piętnastoletniej współpracy z New Line Cinema, Kaufman odgrywał znaczącą rolę w różnych działach studia: dziale muzycznym, dziale produkcji filmowej, dziale teatralnym. Kaufman nadzorował produkcję takich filmów jak Wakacje Waltera, Wytańczyć marzenia oraz Lakier do włosów. Ostatnio pracował jako producent wykonawczy przebojowej komedii Cztery Gwiazdki z Reese Witherspoon i Vince?em Vaughnem, a także 17 Again z Zakiem Efronem. Kaufman uzyskał dyplom magistra w zakresie studiów filmowych na Uniwersytecie Columbia oraz tytuł licencjata filologii angielskiej na Uniwersytecie Pennsylvania. CALEB DESCHANEL (operator) był pięciokrotnie nominowany do Oscara za zdjęcia do filmów: Pasja, Droga do domu, Urodzony sportowiec, Pierwszy krok w kosmos oraz Patriota. Za Patriotę Deschanel otrzymał nagrodę amerykańskiego stowarzyszenia operatorów filmowych za wybitne osiągnięcia. Za piękne zdjęcia do filmu Czarny rumak, które zachwyciły widzów, otrzymał nominację do nagrody BAFTA. W roku 1979 za zdjęcia do filmów Czarny rumak i Wystarczy być otrzymał nagrodę National Society of Film Critics Award. W dorobku Deschanela są także takie filmy jak Anna i król, Nożownik, List w butelce, Ulotna nadzieja, Więcej amerykańskiego graffiti, Let?s Spend the Night Together, Nie wszystko dla miłości oraz Dwa miliony napiwku. Jest także autorem zdjęć do filmów Killshot oraz Kroniki Spiderwick. Deschanel wyreżyserował filmy Sztukmistrz, Crusoe oraz kilka filmów krótkometrażowych. Za film krótkometrażowy Trains otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia na festiwalu filmowym w Berlinie. Inny film krótkometrażowy, Valley Forge, był pokazywany na całym świecie przez Amerykańską Agencję Informacyjną. Deschanel był również reżyserem kilku odcinków seriali telewizyjnych Twin Peaks, Prawo i bezprawie oraz Kości. Deschanel ukończył Uniwersytet Johnsa Hopkinsa. Studiował również w Szkole Filmowej na Uniwersytecie Południowa Karolina oraz w Amerykańskim Instytucie Filmowym, a następnie rozpoczął naukę u operatora Gordona Williasa. Deschanel rozpoczynał karierę od reklamówek, filmów krótkometrażowcyh oraz dokumentalnych. JON HUTMAN (kierownik produkcji) współpracował z pisarką i reżyserką Nancy Meyers przy trzech filmach: Czego pragną kobiety, Lepiej późno niż później i Holiday. Obecnie razem pracują nad kolejnym projektem filmowym z udziałem Meryl Streep oraz Aleca Baldwina. Hutman otrzymał nagrodę Emmy oraz Art Directors Guild Award za projekt odcinka pilotażowego Prezydencki poker Aarona Sorkina. Hutman jest również producentem i reżyserem serialu Gideon?s Crossing. Hutman pracował jako kierownik produkcji i współproducent filmów Lawrence?a Kasdana Łowca snów oraz Mumford. Był kierownikiem produkcji filmu Kasdana Francuski pocałunek oraz dyrektorem artystycznym filmu Kasdana Kocham cię na zabój. Hutman był kierownikiem produkcji u Roberta Redforda w Zaklinaczu koni i w Quiz Show oraz Rzece życia, a także w filmie Sydneya Pollacka Tłumaczka. W dorobku Hutmana są takie filmy jak Wygrane marzenia, Lolita Adriana Lyne?a, Nell Michaela Apteda, Krew z krwi, kość z kości Steve?a Klovesa, Dbać o interes Arthura Hillera, Wstęp wzbroniony Waltera Hilla, Całuję czułki, pani Applegate Michaela Lehmanna, oraz reżyserki debiut Jodie Foster Tate ? mały geniusz. Po raz pierwszy zdobył uznanie jako kierownik produkcji kultowego filmu Lehmanna Śmiertelne zauroczenie. Hutman ukończył architekturę na Uniwersytecie Yale, gdzie studiował także scenografię, malarstwo oraz oświetlenie w School of Drama. Powrócił do rodzinnego Los Angeles i rozpoczął pracę w branży filmowej jako asystent w dziale artystycznym przy Hotelu New Hampshire, a później jako rekwizytor wnętrz w Żyć i umrzeć w Los Angeles. Hutman był dyrektorem artystycznym takich filmów jak Poszukiwany żywy lub martwy, Miłość i pieniądze oraz Gra o wysoką stawkę. Następnie zajął się projektami do własnych filmów. ALAN HEIM (montażysta) jest montażystą, który zdobył Oscara, nagrodę BAFTA oraz nagrodę Eddie za pracę nad filmem Boba Fosse?a Cały ten zgiełk. Heim został uhonorowany także nagrodą Emmy za montaż w serialu dramatycznym Holocaust oraz kolejną nagrodą Eddie za film HBO Wschodząca gwiazda z udziałem Halle Berry. Heim po raz pierwszy miał okazję współpracować z Nickiem Cassavetesem przy produkcji przebojowego dramatu romantycznego Pamiętnik, a następnie filmów Alpha Dog oraz Bez mojej zgody. Heim urodził się w Bronksie. Rozpoczynał karierę jako operator kinowy w P.S. 20, a następnie w Policyjnej Lidze Lekkoatletycznej. Następnie uczęszczał do szkoły filmowej w City College w Nowym Jorku, a potem został powołany do wojska. Pracował w Army Pictorial Center in Queens ? obecnie Kaufman-Astoria Studios ? gdzie szlifował swoje umiejętności jako montażysta ścieżek dźwiękowych i podkładów muzycznych. Pierwszym filmem fabularnym Heima był film Sidneya Lumeta Lombardzista. Heim był tam realizatorem dźwięku. Heim współpracował z Lumetem wielokrotnie, jako montażysta dźwięku do takich filmów jak The Group i Żegnaj Braverman oraz jako montażysta w filmach Mewa i Last of the Mobile Hotshots. Ich ostatnim wspólnym projektem był nowatorski film Sieć, za który Heim otrzymał pierwszego Oscara, a także nominacje do nagród BAFTA i Eddie. Heim był także montażystą dźwięku do filmu Mela Brooksa Producenci oraz montażystą innego filmu tego reżysera, Dwanaście krzeseł. Następnie pracował przy legendarnej produkcji telewizyjnej Boba Fosse?a Liza with a Z, by później kontynuować współpracę z Fosse?em przy filmach Lenny, Cały ten zgiełk i Star 80. W swojej karierze Heim pracował zarówno przy produkcjach kinowych, jak i telewizyjnych. Ma na swoim koncie następujące tytuły Hair i Valmont Milosa Formana, Wesoły domek George?a Roya Hilla, film Johna Hughesa Ona będzie miała dziecko oraz Billy Bathgate Roberta Bentona, a także Więzień nienawiści. Był montażystą filmowym przy produkcjach telewizyjnych, takich jak Skip Tracer w reżyserii Stephena Frearsa oraz film, który ostatnio miał premierę w HBO, Grey Gardens z Drew Barrymore i Jessiką Lange, oparty na filmie dokumentalnym Mayslesa pod tym samym tytułem. Heim jest członkiem i byłym prezesem Amerykańskiego Stowarzyszenia Montażystów Filmowych. Był współproducentem nagradzanego filmu o montażu Na ostrzu. JAMES FLYNN (montażysta) dorastał w nadmorskim miasteczku Narragansett na Rhode Island. Studiował na kierunku Film and Performing Arts w Boston?s Emerson College. Potem przeniósł się do Los Angeles i rozpoczął karierę filmową w pracowni nominowanego do Oscara montażysty Raya Lovejoya. Następnie Flynn przez dziesięć lat uczył się u najlepszych montażystów w branży. Pracował jako asystent i współpracownik montażysty w filmach takich jak: Wojna pokus, Alamo Johna Lee Hancocka, Światła stadionów Petera Berga, Mimzy: mapa czasu, przebojowa komedia romantyczna Kobiety pragną bardziej w reżyserii Kena Kwapisa oraz w Alpha Dog, gdzie po raz pierwszy współpracował z Nickiem Cassavetesem. Bez mojej zgody to pierwszy długometrażowy film Flynna. SHAY CUNLIFFE (projektantka kostiumów) w ciągu ostatnich 20 lat zaprojektowała kostiumy do wielu różnych produkcji filmowych i telewizyjnych. Ostatnio pracowała nad przebojową komedią romantyczną Kena Kwapisa Kobiety pragną bardziej, a także przy thrillerze science fiction w reżyserii Rolanda Emmericha 2012, który wejdzie na ekrany kin pod koniec roku. Cunliffe projektowała kostiumy do czterech filmów, które pojawiły się na ekranach kin w roku 2007 , w tym przeboju kinowego Paula Greengrassa Ulitmatum Bourne?a z Mattem Damonem, Mamisynek z Jonem Hederem, A właśnie, że tak! z Diane Keaton i Mandy Moore; oraz filmu Amy Heckerling Nigdy nie będę twoja z Michelle Pfeiffer i Paulem Ruddem. Była także konsultantką w przebojowym filmie animowanym z 2007 roku Simpsonowie. W jej dorobku są również takie filmy jak Rodzinny dom wariatów, Trudne słówka Jamesa L. Brooksa, Silver City Johna Saylesa, Spartan napisany i wyreżyserowany przez Davida Mameta; Alex i Emma oraz Tylko miłość w reżyserii Roba Reinera, Czego pragnie dziewczyna oraz film Michaela Apteda Nigdy więcej z Jennifer Lopez. Cunliffe zaprojektowała również kostiumy do takich filmów jak Adwokat Stevena Zailliana, Miasto aniołów Brada Silberlinga, Mężowie i żona Harolda Ramisa, Na granicy Johna Saylesa, a także Dolores i Więzy krwi w reżyserii Taylora Hackforda, Myszy i ludzie i Witaj w domu w reżyserii Gary?ego Sinise, Wyznawcy zła Johna Schlesingera oraz Little Havana i Pani Soffel w reżyserii Gillian Armstrong. W roku 1999 za pracę nad pokazanym w telewizji ABC musicalem w reżyserii Roba Marshalla Annie Cunliffe otrzymała nominację do nagrody Emmy oraz zdobyła nagrodę Costume Designers Guild Award. W jej dorobku są również takie filmy telewizyjne jak Kolacja z przyjaciółmi, Świadek oskarżenia czy Life Under Water. Cunliffe uzyskała tytuł licencjata na uniwersytecie w Bristolu. Studiowała również w Lester Polakov Studio of Stage Design. Brała też udział w różnych projektach teatralnych. AARON ZIGMAN (kompozytor) jest pianistą z klasycznym wykształceniem. Od najmłodszych lat wykazywał talent do komponowania melodii w różnych stylach i rytmie. Niedługo usłyszymy jego kompozycje w komedii romantycznej, mającej wejść na ekrany tego lata, Narzeczony mimo woli z udziałem Sandry Bullock i Ryana Reynoldsa, oraz Brzydka prawda z Katherine Heigl i Gerardem Butlerem. Zigman rozpoczął karierę muzyczną jako producent i aranżer popularnych gwiazd takich jak Aretha Franklin, Natalie Cole, Oleta Adams, Phil Collins, Tina Turner, Patti Labelle, Chicago, Nona Gaye, Carly Simon, The Pointer Sisters, Huey Lewis, Christina Aguilera i Seal. Dzięki zamiłowaniu do utworów orkiestrowych Zigman stał się utalentowanym kompozytorem koncertów i autorem licznych symfonii. Do jego dzieł należy napisany w hołdzie Icchakowi Rabinowi 35 minutowy poemat symfoniczny składający się z pięciu części, wykonany przez Los Angeles Jewish Symphony. Utwór Zigmana ?Impressions? ? suitę na zespół instrumentów dętych ? wykonała orkiestra USC Symphony. Pierwszym filmem, do którego napisał muzykę, był John Q z Denzelem Washingtonem z 2002 roku w reżyserii Nicka Cassavetesa. Następnie kompozytor pracował przy innym filmie Cassavetesa Pamiętnik z udziałem Rachel McAdams, Ryana Goslinga, Geny Rowlands i Jamesa Garnera. Ostatnio skomponował muzykę do filmu Alpha Dog z Emile?em Hirschem oraz Justinem Timberlake'em, a także do produkcji Bez mojej zgody. Zigman ma w swoim dorobku następujące filmy: Historia Wendella Bakera ? debiut reżyserski Andrew Wilsona i Luke?a Wilsona, z udziałem ich brata Owena Wilsona oraz Evy Mendes i Eddie?go Griffina, Szansa na sukces z aktorką i gwiazdą pop Hilary Duff, W wirze, w którym wystąpił Usher ? supergwiazda R&B, Wrotkowisko; film muzyczny Wytańczyć marzenia, Akeelah i jej nauczyciel z Keke Palmer, Laurence?em Fishburne?em i Angelą Bassett; filmy taneczne Step Up ? Taniec zmysłów oraz jego kontynuacja Step Up 2 z 2008 roku, dramat z Alison Lohman i Timem McGrawerem Flicka, Most do Terabithii, Za cenę życia z Giovannim Ribisim, Jamesem Marsdenem i Dennisem Hopperem, Chłopiec z Marsa z Johnem Cusackiem, Małżeństwa i ich przekleństwa Tylera Perry?ego, Meet the Browns oraz The Family That Preys, Facet pełen uroku w którym zagrali Jessica Alba i Dane Cook; oraz absolutny przebój Seks w wielkim mieście.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.