Jo. Pocięty do granic wytrzymałości. Mimo to warto zobaczyć, chociażby dla ciekawej tematyki (dzisiaj już nie odkrywczej na ekranie) lub zdjęć Idziaka (trochę jakby "niezdecydowanych"). Dla młodszych odbiorców - kanapki z serem i pomidorem popijane winiakiem i rozmowy o życiu.

O cudowna nowomowo!

W mojej opinii zdecydowanie lepszy niż Podwójne życie Weroniki czy Biały. Bardzo prawdziwy i mądry. Ponadczasowy - TYLE LAT A W TYM KRAJU TAK MAŁO SIĘ ZMIENIŁO....

Częściowo się zgadzam. Czegoś zabrakło mi w tym filmie, chociaż twórczość Kieślowskiego uwielbiam, a Franciszek Pieczka to mój ulubiony aktor. Widziałem 30 filmów Pana Krzysztofa i tak nisko oceniłem wcześniej tylko "Personel". O podobnej tematyce zdecydowanie bardziej polubiłem "Spokój" - także z Stuhrem i "Krótki dzień pracy".
Nie mogę tak naprawdę zarzucić temu filmowi nic specjalnego, ogląda się go dobrze. Metafizyki spotykanej głównie w późniejszych filmach Kieślowskiego nie ma za dużo. Kwestia moralności się pojawia, ale nie jest to chyba główny temat filmu. Film ma niewątpliwie dobre zakończenie, ale chyba nie będę do niego wracał.

Całkowicie się zgadzam.

Dla mnie to jeden z lepszych filmów Kieślowskiego - po "Filmie o zabijaniu", "Personelu" i "Amatorze". No, ale ja nie uważam go za najwybitniejszego polskiego reżysera :)