Pamiętajcie, jeśli ktoś ma zamiar oglądać ten film, to niech podłączy lepsze głośniki, dołączy wieżę, bo jak nie lubię muzyki ilustracyjnej, to ta, będąc taką, jednak brzmiała świetnie. Urok brzmienia sporej orkiestry, do którego tak wychowywał nas Z. Wodecki, tu osiąga wysoki poziom, czasem nawet smakowac można solo fletu, choć wszystko niby podporządkowane jest tej z założenia trochę durnowatej, kreskówkowej akcji.

I doceniłem znakomity realizm efektów specjalnych, jeśli takimi można nazwać "nałożenie" bobasa na jezdnię pełną pędzących samochodów lub akrobację złoczyńców na wysokościach. No trudno odczuć jakiekolwiek filmowe sztuczki, ma się wrażenie pełnego realizmu, i to w erze raczkujących efektów komputerowych.