Pamietaj, ze taka populacja mialaby zupelnie inna psychike. Gdyby ludzkosc od poczatku istnienia nie klamala i walila prosto z mostu to wrazliwosc bylaby bardzo niska. Wszyscy mieliby to gdzies co ci powiedzieli, bo na codzien uslyszalbys tysiac razy wiecej prawdy, po ktorej chcialbys sobie strzelic w leb;p

Ja również się zgadzam! Film jest w ogóle niekonsekwentny. Od kiedy mówienie prawdy wiąże się z obrażaniem innych? Pomysł moim zdaniem znakomity, ale nieodpowiednio wykorzystany. Za dużo uzewnętrzniania jak dla mnie, trochę mi to się nie klei. Niemówienie prawdy nie wiąże się z tym, że musimy robić wszystko to, na co mamy ochotę.
Jak dla mnie najlepszy moment był już na początku, w banku, gdzie główny bohater wybierał swoje pieniądze z konta, później już było tylko gorzej. Daję filmowi 3, no niestety...

To teraz widzisz co ludzie faktycznie myślą o innych. Pojazd regularny non stop;)

właśnie, może jest coś nie tak z moim światopoglądem ... :)

;)
Wiesz, nie twierdzę że wszyscy mają takie myśli, albo że Ty czy ja mamy takie.
Ale byłabym kłamczuchą gdybym napisała że nigdy nie myślę żle o innych ludziach;) Ale też na pewno nie aż tak chamsko i powierzchownie jak ci w filmie tutaj...Zwykle staram się patrzeć pod powierzchnię danej osoby, nie tylko na pozór jaki stwarza.

Dokładnie to samo mnie irytowało w filmie. Świetny pomysł, ale totalnie popsuty. W zasadzie tylko za pomysł ocena będzie tak wysoka.

a ja myślę, że szara eminencja ma rację, tu wszystko też zależy od definicji kłamstwa, mowa ciała też bywa zakłamana, w tym świecie każdy człowiek po prostu mówi co myśli = nie kłamie. Proste. Film moim zdaniem świetny, jeżeli nie brać pod uwagę Waszej definicji kłamstwa. Zresztą, chętnie popolemizuję :D Wyobraźcie sobie, że Wasz/Wasza kobieta/facet Was zdradza, dopóki nie spytasz się, czy Cię zdradził/a do tego moment to nie będzie życie w kłamstwie, oszustwie? Moim zdaniem od pierwszego czynu zaczyna się zdrada, kłamstwo.

Tak poważnych spraw nie można przemilczeć - wtedy jest to jak najbardziej kłamstwo. Zdrada, choroba, zajście w ciążę czy jakieś inne to jak najbardziej tematy o których należy mówić innym - szczególnie najbliższym i niewspominanie o tym byłoby kłamstwem. Jednakże takie głupoty jak co myślę o dzisiejszej fryzurze / stroju mojej znajomej czy co myślę o moim szefie czy jak się dzisiaj czuję (czy chce mi się iść do pracy/ szkoły) nie muszą być wypowiedziane zawsze, wszędzie i wszystkim...

Zresztą nie rozumiem wcale Waszych pretensji. Na początku filmu padły słowa definiujące ten świat: "Jest to świat, w którym ludzie bez ogródek, koloryzowania, niedopowiedzeń mówią co myślą". Taka była wizja scenarzysty i tyle. Podoba Wam się motyw, ale uważacie, że macie lepszy pomysł, to napiszcie scenariusz, to może ktoś go kupi. Powodzenia.

Widać w ogóle nie znasz matematycznej teorii chaosu, nieukom znana pod nazwą "efekt motyla" - powiem wprost znajomej, że ma brzydkie buty --> pójdzie do sklepu i je zwróci --> sprzedawca zaprzestanie ich ściągania --> producent będzie miał straty --> nie może utrzymać rodziny --> trafia na ulicę.
Można dorobić inne rozwiązanie, jak np. dziewczyna zastanawia się dlaczego buty są wdł. jej kolegi brzydkie, wchodzi na ulicę i nie zauważa samochodu, dalej sobie resztę dopowiedz.
Widać nie słyszałeś też nigdy o chorobach psychicznych polegających choćby na nadwrażliwości na swoim punkcie. Jednemu powiesz że ma brzydkie buty/fryzurę i odpowie Ci tylko "dzięki, Ty też idź się udław", a drugi wpadnie w depresję. Ludzie, logiki trochę...

Film mi się bardzo podobał i właściwie byłby dla mnie dziełem skończonym, gdyby nie to, o czym piszesz. Podczas oglądania dokładnie to samo mnie irytowało. Rozumiem - mówić zawsze prawdę i nie kłamać, ale czy koniecznie musi się to wiązać z takim totalnym ekshibicjonizmem, przymusem mówienia na okrągło wszystkiego wszystkim?

Gdyby nie to, byłoby 10/10, a tak jest 8/10 - za ciekawy, oryginalny pomysł, za świetną komedię (ogłoszenie 10 zasad to kwintesencja brytyjskiego humoru), za scenkę z Edwardem Nortonem i przede wszystkim za głębokie antyreligijne przesłanie podane w lekki, ironiczny sposób.

Czyli w sumie największy problem z tym filmem to indywidualna interpretacja zjawiska kłamstwa. Co nazywamy kłamstwem, co zaliczamy jako kłamstwo. Ha, i już film wzbudził w nas refleksje ;)

Ten film nie jest o kłamstwie. Ten film w bardzo inteligentny sposób opowiada o absurdzie jakim jest wiara.

"Facet w niebie?" :)

może i rzeczywiście pokazuje absurd wiary, ale pokazuje też jak bardzo wiara jest ludziom potrzebna... bo człowiek potrzebuje nadziei :)

Co nie zmienia faktu, że w filmie to jedna wielka bujda. I koniec końców nie trzeba wierzyć w Gościa z nieba, żeby móc doceniać to wszystko co w człowieku dobre. To właśnie nam przekazuje postać głównego bohatera, który jako jedyny pozostaje świadom swojego kłamstwa. Bo pomimo tego, że ludzie uwierzyli to czy stali się przez to lepsi? Otóż nie. Dostali nadzieję ale czy coś więcej? No i zwyczajnie zostali okłamani. To główny bohater jest tutaj postacią najbardziej pozytywną. Pomimo tego, że pierwszy skłamał. Skłamał ale w ostatnim fragmencie tego filmu nie wykorzystał tego i nie powiedział kobiecie, którą kocha co by chciał Gość z nieba, lecz pozwolił jej wybrać i dojrzeć do samodzielnej decyzji... Film genialny i genialnie prosty.

Wiara nie jest człowiekowi potrzebna, tylko nadzieja. Niepotrzebnie tworzysz chore przedłużenia łańcucha. Wiara zaślepia, ogłupia i sprawia, że ludzie zaczynają wierzyć w rzeczy, które nie mają potwierdzenia w rzeczywistości. Jeśli powiem Ci "słuchaj, moją babcię porwało ufo!" odpowiesz "tak tak, jasne. Słuchaj, może idź do domu i się prześpij i odpocznij?". Lecz idąc w niedzielę do kościółka gość z ambony powie "niedługo na ziemię powróci mesjasz i zabije wszystkich niewiernych. A teraz, mój synu, zjedz to literalne ciało i wypij literalną krew Boga" odpowiesz zapewne "tak, to prawda". Nie mówię tu konkretnie o Tobie, bo być może nie wierzysz, chodzi mi tu o uniwersalne pokazanie na czyimś przykładzie, że wiara wpaja w człowieka takie absurdy, że ten końcowo przestaje się dziwić takiej głupocie. Wiarę niestety, ale trzeba zwalczać, ponieważ jest antyludzkim przekonaniem, wymierzonym prosto w godność człowieka.