Jeff, przybysz o nieznanej przeszłośći, prowadzi stację benzynową w małym masteczku, gdzie u boku ukochanej chce zapomnieć o dawnym życiu. Pewnego dnia zjawia się człowiek któy zaprasza na spotkanie z "dawnymi znajomymi". Wówczas Jeff decyduje się opowiedzieć narzeczonej o wydarzeniach ze swojej przeszłości prywatnego detektywa. Wiele lat temu zakochał się i wdał w romans z żoną biznesmana-gangstera (swojego zleceniodawcy). Zdecydowali się na wspólne życie, ale niebawem rozstali po tym jak po bójce zastrzeliła ona jego wspólnika. Teraz dawny szef odszukał go i oczekuje pomocy w załatwieniu kolejnych nielegalnych interesów. Okaże się to dla niego niebezpieczne. Jeff zostaje na nowo uwikłany w kolejne morderstwa. Będzie musiał także zmierzyć się z przeszłością spotykając dawną miłość.

Obejrzawszy film pozostaje przy ambiwalentnych odczuciach.

Nie brakuje tutaj prawdziwego klimatu NOIR - zwłaszcza przebiegła i zła do szpiku kości kobieta fatalna oraz aż cztery kolejne trupy; cyniczny detektyw jako bohater, narracja głosowa zza kadru, mroczna fotografia w półcieniach, obrazy nocnego miasta, ruletka, rewolwer i prochowiec jako nieodłączne rekwizyty, błyskotliwe dialogi i sarkazm. Otwiera się bardzo dobrze, ciekawie, intrygująco. Jednak film z czasem zaczyna grzęznąć w rozczłonkowanej fabule i traci tempo. Tak na prawdę wciągająca i wystarczająca na osobny film sama w sobie jest retrospektywna historia z Meksyku do momentu zabójstwa wspólnika. Za samą tą historię - esencjonalny noir w czystej postaci trzeba uchylić kapelusza. Co prawda wiemy mniej więcej czego się spodziewać ale historia ma wszystko czego oczekujemy od gatunku a przecież podoba nam się to co znamy :-) Wystarczyło by pociągnąć ją nieco dalej po czym przejść od wspomnień do czasu aktualnego i tu dać jej rozwiązanie.

Tymczasem późniejsza część filmu jest wprowadzeniem zupełnie innej, osobnej historii osadzonej w innym klimacie oraz nowych bohaterów. Ta późniejsza intryga moim zdaniem jest zbyt pogmatwana (co nie znaczy że niezrozumiała) a zarazem nieco nudna. Jednak i w tej historii jest dość ciekawy element - następuje swoiste coraz większe zapętlenie, zagubienie i osaczenie bohatera. Czujemy sympatię do Jeffa, który wydaje się porządnym facetem, w gruncie rzeczy nie jest niczemu winny i chciałby zacząć żyć w spokoju. Jednak mimo usilnych prób ratowania skóry, wyplątania się, zerwania z przeszłością, dowiedzenia prawdy czujemy jak pętla zaciska mu się na szyi. Jakby rodzaj fatum. Nie potrafimy znaleźć możliwych dobrych rozwiązań. Nie wyobrażamy sobie wyjścia z sytuacji. I takiego wyjść nie ma - pozytywny bohater nie doczeka się tym razem szczęśliwego zakończenia.

Swoją drogą mam wrażenie, że fabuła jest także swoistym igraniem z kodeksem Heysa (moralną biblią Holywoodu lat 40.) Żadna jego zasada nie zostaje złamana a jednak system chronionych wartości nieco się chwieje.

Nie potrafię na razie wystawić temu obrazowi oceny punktowej :).