chociaz tematyka zblizony do tego co hideo gosha krecil w latach 80tych, 'ni-ni-roku' jest bardzo nietypowym obrazem w filmografii tego rezysera. zrobionym nie bez rozmachu, ale jednak bardzo kameralnym dramatem grupy oficerow, ktorzy chcac zwrocic uwage cesarza na sytuacje pograzonego w biedzie kraju, dokonuja zamachu stanu. mlodzi idealisci wskutek intryg starszych ranga wojskowych zamiast za bohaterow zostaja uznani za zdrajcow. caly film miesci sie w czterech dniach, ktore uplywaja od zajecia budynkow rzadowych do ich opuszczenia przez zamachowcow, a rezyser skupia na ich postaciach i dylematach, ktore nimi przez te cztery dni targaja. piekna idea ocalenia kraju nagle pryska i pozostaje jedynie ocalic honor i dobre imie - do dzis niezrehabilitowanych zolnierzy. gosha nie przedstawia incydentu ni-ni-roku w sposob bezstronny, ale tez nie probuje na sile usprawiedliwiac jego bohaterow - krwawa rzez jaka urzadzili urzednikom staje sie dla nich mieczem obosiecznym - gdy staje sie jasne, ze ich sprawa jest przegrana, nie ma juz odwrotu, pozostaje tylko pogodzic sie z tragicznym losem. to co zdziwilo mnie w 'ni-ni-roku' najbardziej to solidnosc, z jaka zostal zrobiony - wciaz mozna sie czepiac troche zbyt telewizyjnego montazu i filmu jako calosci oraz kilku naprawde kiepskich kreacji, ale juz zdjecia i muzyka robia wrazenie i przypominaja najlepsze dokonania goshy. chociaz zaraz po obejrzeniu wydaje sie malo interesujacym obrazem, to dlugo nie pozwala o sobie zapomniec - i w tym tkwi cala jego sila. polecam :)