Lubię takie filmy o intensywnej, trochę dziwnej atmosferze. W "Divie" podobają mi się bohaterowie (to grupa "niekonwencjonalnych" Paryżan), świetna scenografia (z domem głównego bohatera na czele) i zdjęcia Phillipe Rousselota.

Ultranowoczesny, jak na swoje czasy, sposób realizacji eż ma swój urok, a napewno pomaga w stworzeniu atmosfery. Jego cechy to udziwniony montaż rodem ze wczesnego MTV, rucliwa kamera i wykorzystanie w kompozycji kadrów jaskrawych kolorów.

Jako klasyczny thriller "Diva" radzi sobie gorzej, choć są chwile, w których reżyserowi udaje się wywołać w nas napięcie. Generalnie jednak stroni od klasycznych, mechanicznych nieco, chwytów.

To film dla amatorów tego rodzaju kina. Napewno nie spodoba się wszystkim, ale myślę, że powinni go zobaczyć ludzie interesujący się historią filmu- przez takie filmy bowiem stylistyka wideoklipów trafiała do kina, na długo odmieniając jego kanony estetyczne.