Niestety Val Kilmer nie przekonal mnie swa gra aktorska. Zagranie niewidomego czlowieka nie jest latwym zadaniem, jednak od czasu gdy zobaczylam genialna role Pacino w "Zapachu kobiety" wiem, ze da sie to realistycznie i przekonywujaco odegrac. Kilmerowi do mistrza Ala bardzo daleko. Uwazam, ze rola Virgila w innym wydaniu aktorskim wypadlaby o niebo lepiej. Mira Sorvino, ktora bardzo dobrze poradzila sobie w "Lulu na moscie" w tym filmie zdaje sie byc niewyrazna, nie daje z siebie wszystkiego, a szkoda, bo to calkiem niezla aktorka. Jedyne co rzuca sie u niej na pierwszy plan to permanentne powtarzanie "oh my god" i "I'm sorry"... W rezultacie ogól wypada nieźle, lecz bez większego polotu i głębi. Niektore momenty wydaly mi sie zbyt cukierkowe i poruszające chyba tylko dla egzaltowanych czytelniczek Harlequina.
"Przebudzenia" z 1990, ktore prezentuja opowiesc tego samego autora co "Dotyk milosci" poruszyly mnie o wiele bardziej. Film ten potrafi wzruszyc do glebi, wywolac lawine roznych emocji, sprawic, ze w oku zakreci sie nie jedna lza. Gra De Niro miażdzy swym perfekcyjnym realizmem, moment gdy po raz pierwszy patrzy na Williamsa przy stoliku z kredkami jest nieoceniony...W "Dotyku milosci" niestety tej magii nie ma...
Podsumowujac: ogolnie film nie okazal sie doszczetnie i banalnie zestetyzowany. Nie wieje tu mocno nudą i niektore momenty potrafią pochlonac, dlatego daje mocne 6.