Zgadzam się obraz społeczności niemieckiej raczej dobrze przedstawiony – bez przesłodzeń, ale mimo wszystko film był dla mnie marny. Nie mam nic przeciwko romansom wojennym, ale ten pomysł był równie nieprawdopodobny co fabuła „Końca naszego świata”. Dobra Niemka odrzuca narzeczonego dla dopiero co poznanego brytyjskiego pilota w świetle brytyjskich bombardowań miasta. Anglik spada w jakimś lesie i nagle znajduje się w centrum Drezna w szpitalu, gdzie bez problemów się ukrywa, a Ona go nie wydaje. Co jak co ale takie rzeczy tylko w bajkach dla naiwnych. Końcówka jeszcze sugeruje że film był na faktach na co potwierdzenia nie znajduję w Internecie i wprowadza to tylko widza w błąd. Ciekawe skąd Żydzi w mieście w 45 roku ? Ostatnie transporty Żydów z Niemiec miały miejsce chyba jeszcze w 43 r., i po nich raczej się Żydzi nie ostali na wolności. Bezsensownie autorzy filmu tworzyli nierealny romans odbierając filmowi wiarygodność. Do tego film ciągną się i ciągną. Film mnie rozczarował, a oglądałem go naprawdę z nadzieją, albowiem w bombardowaniu Drezna nie zginęli jedynie „biedni Niemcy”, ale także zupełnie niewinni Polacy będący tam robotnikami przymusowymi w tym mój śp. wujek.