Film jest strasznie surowy , pokazuje tą gorszą ciemną stronę życia. Matka porzuca zwoje dzieci, chodź nie jestem pewien czy słowo porzuca jest tutaj właściwe, może lepiej będzie, matka dla której dzieci spadają na dalszy plan... pewnego dnia są zdane wyłącznie na siebie. Akira najstarsze dziecko pomimo zaledwie 13 lat przejmuje rolę ojca i głowy rodziny, na początku cala sytuacja i beztroskie życie wydają się dla dzieci wydają się być przyjemne, ale szybko staje się brutalną prawdą że wkrótce ich los się zmieni i to znacznie. Wspomniany wcześniej Akira nie radzi sobie z odpowiedzialnością, i wszystko zaczyna go przytłaczać. Od samego początku było można przewidzieć że któreś z dzieci zginie, ale to co zrobili z ciałem jest... groteskowe. Film chwilami owszem nudnawy i senny, a zakończenie nie wyjaśnia najważniejszej kwestii, ale taki jest urok filmów azjatyckich, w których to nie jesteśmy prowadzi za rękę jak w przypadku produkcji amerykańskich, tutaj reżyser pozostawia pole do manewru. Film dobry i wart obejrzenia.