ale jestes ograniczony... przeciez chlopiec probowal kontaktowac sie z matka ;x nie jestes w stanie ogarnac dzieciecej psychiki a sam kiedys byles dzieckiem....

byłam kiedys dzieckiem ; > i tez nigdy nie przyszloby mi do glowy, zeby zakopywac trupy. Ale moze psychika dzieci w Japonii jest inna. A moze logika swata przedstawionego wymaga wlasnie takich rozwiazan (surrealizm jako odpowiednia pointa na podsumowanie)

oj... po pierwsze trzeba zwrócić uwagę na ekstremalne warunki w jakich przyszło żyć tym malcom. zdani sami na siebie, nie wychowywani przez nikogo, żyjący praktycznie w całkowitym odizolowaniu od świata, bez żadnych wzorców, nikogo, kto pokaże jak żyć... i nagle te bezbronne istoty stanęły twarzą w twarz ze śmiercią najbliższej osoby, z którą niejeden dorosły, funkcjonujący w normalnym środowisku, człowiek nie jest sobie w stanie poradzić... biorąc pod uwagę te wszystkie okoliczności nie trudno sobie wyobrazić, że sposób myślenia Akira będzie się nieco różnił od tego, jaki charakteryzuje przeciętnego dwunastolatka...

poza tym uważam, że pożegnał się z siostrą w najpiękniejszy sposób w jaki umiał...

prawde powiedziawszy filmu nie widzialam, tylko pare pierwszych minut. Dlatego wypowiadam sie uzwajac wyrazenia 'byc moze' a takze zakladam, ze logika swiata moze tego wymagac. Ty zdaje sie widziales caly film ; ) i wlasnie do tej logiki swiata sie odnosisz - ze dzieci stracily najblizsza osobe itp. Tak wiec nie przecze, ze byc moze masz racje ; ) Mowilam po prostu ogolnie ; >

w takim bądź razie polecam obejrzeć :)

Warto też wziąć pod uwagę to, że gdyby Akira powiadomił o tym zdarzeniu jakieś służby, to rodzeństwo (jego pozostała część) zostałby rozdzielone, a przecież ta myśl była głównym motorem napędowym tego chłopaka od momentu porzucenia dzieci przez matkę - tłumaczył nawet to pracownikowi sklepu, gdy chciał się tam zatrudnić.

Dzieci są szczere w swoich czynach - z reguły są one zgodne z ich uczuciami. Dzieci nie idą na kompromisy - myślą czarno biało, nie ma miejsca na odcienie szarości. Jeśli coś jest prawdą, to jest prawdą, a jeśli kłamstwem, to jest kłamstwem. Myślę, że sposób pożegnania siostry przez Akirę nie był podyktowany lękiem o rozdzielenie, co spełnieniem danych jej obietnic i spełnieniem jej marzeń. Nawiązując do Twojego zdrowego rozsądku, który bije z Twojego posta, przyznaję się, że jeśli ktoś mi umrze, zrobię tak jak napisałeś (poinformuję służby, zorganizuję pogrzeb, kupię miejsce na cmentarzu, wypełnię papierki...), ale w głębi duszy będę żałował, że nie zrobiłem właśnie jak Akira.

skąd się takie zjeby jak ty biorą...
"On July 25, Child A's testimony revealed that Child E had been killed by Friend B of Child A, and that her body was buried in a woods in Chichibu by Child A and Friend A"
http://en.wikipedia.org/wiki/Affair_of_the_four_abandoned_children_of_Sugamo

W rzeczywistości było jeszcze gorzej.