Dopiero teraz obejrzałem i oczywiście wcześniej wiedziałem, że to ma być film o niebezpieczeństwach nauki, ludzkiej pysze itp. Takie tam tematy Zanussiego. A tu zaskoczenie. Bo z nauką ten film nie ma nic wspólnego. Główny bohater nie jest żadnym naukowcem, czy nawet prawie naukowcem, a niedouczonym paranaukowcem.

Tak w każdym razie wynika ze scenariusza i zakładam, że sam Zanussi wszystko to tam włożył specjalnie i nie wynika to z kolei z jego niedouczenia.

Już sam ten tytułowy eter to nie jest temat naukowy na lata tuż przed I wojną światową. Jakieś bzdety o wadze badań nad eterem to może można było wtedy wciskać trepom z armii austriackiej, ale przecież operacje z użyciem eteru przeprowadzano już od połowy XIX wieku. Przed pierwszą wojną dla każdego szanującego się lekarza czy chemika właściwości eteru to był banał. Co tu badać?

Jest tam też zaraz na początku wymiana zdań między Poniedziałkiem a Chyrą, kiedy Poniedziałek deklamuje, że eter jest taki tajemniczy, wypełnia wszechświat itp. Ja nie domagam się, żeby zwykły lekarz w tamtym czasie wiedział, że fizycy akurat wyrzucają pojęcie eteru ze swojego słownika, ale powinien tyle wiedzieć, że ten eter fizyków przenikający wszechświat nie ma nic wspólnego z jego lekarskim eterem do usypiania. Kompletnie nic.

Eterem też nie tak łatwo człowieka uśpić na śmierć (co innego chloroformem). Trzeba jakiejś nieprawdopodobnej dawki i długotrwałej ekspozycji. Jeśli ktoś na początku XX wieku kogoś niechcący zabił eterem, to znaczy, że to idiota, który nie ma pojęcia co robi i nawet nie chciało mu się przeczytać w piśmiennictwie lekarskim, jaka dawka jest zalecana. Więc co tu dopiero mówić o "badaniach"?

W sumie jest to film nie o żadnym aspirującym naukowcu, ale o hochsztaplerze. Takim Ziębie sprzed stu lat.

Nie bardzo więc rozumiem sens tej historii, bo przecież każdy w ciemno odpowie, że takich niedouczonych maniaków trzeba gonić jak najdalej i nie dawać im dostępu do ludzi. Gdzie tu poważny problem?