KLASYKA POLSKIEGO FILMU 1960-90 .Rok 1965 GŁOS MA PROKURATOR w reżyserii / scenariusz Włodzimierz Haupe. Niezwykła historia z roku 1930 popełnione morderstwo przez Wojciech Trepa syna małorolnego chłopa, nie zostaje ukarane Jego siostra pozwala się uwieść synowi sąsiada, Kotuli. Ponieważ do małżeństwa nie dochodzi, Wojciech zabija Kotulę. Z braku dowodów zostaje jednak uwolniony od winy i zwolniony od kary.Przez najbliższe 30 latach będzie żyć z poczuciem winy, wyrzutami sumienia i pytaniem czy widział to przewoźnik Duraj ?Drugim aspektem rozważań jest jakiej kary zażąda prokurator? Wewnętrzne monologi porównujące prokuratora i Wojciecha Trepa, obaj synowie chłopscy, np. scena na jarmarku , gdy w wieku 7 lat dostają buty z cholewkami, kupione na wyrost, wkłada się słome do środka i będzie na parę lat służyło, czy w wieku 15 lat wybór szkoły (prokurator idzie na studia a nie do sklepu a Wojciech Trepa zostaje na roli) . Studium psychologiczne i ciągle porównującę swoje losy z losami oskażanego przez siebie człowieka - skoro pierwsze przestępstwo podlega przedawnieniu, a drugie było wynikiem pierwszego ? Majstersztyk duetu aktorskiego Tadeusza Łomnickiego (Wojciech Trepa) a Edmund Fetting (prokurator Andrzej Tabor), gra aktorska, łączenie dwóch odmiennych postaw, psychologiczny portret obu bohaterów i ta toporność Łomnickiego przenikająca do dystyngowości Fettinga...Polecam doskonały film z plejadą polskich aktorów.