Film ten to dzieło sztuki. Kitano dowodzi, że kunszt artystyczny nie jest mu obcy. W obrazie tym mamy barwę, dźwięk i ruch tak doskonały, że jestem gotów porównać to do najlepszych dzieł impresjonistycznych. Jak zwykle reżyser miesza przemoc z delikatnością i subtelnością. Film ten to zbiorowisko różnego rodzaju kontrastów. Reżyser umiejętnie gra na uczuciach widza dzięki czemu film mimo chwil melancholijnych nie ma prawa się znudzić. Mistrzostwo.