Jako, iż jestem wielkim fanem talentu i urody Jenny Wright trudno mi było ominąć bodaj jedyny film, gdzie gra główną rolę (chyba, że za taki uznać "Blisko ciemności"). Wciela się ona w rozhisteryzowaną księgarkę, która mimo słabości do horrorów, ciężko znosi ich klimat. Pewnego dnia zaczyna ją prześladować postać z powieści.
"I, Madman" (na kasetach ukazał się jako "W sztywnej okładce", nie wiem skąd to dziwne filmwebowe tłumaczenie) roi się od świetnych pomysłów. Podejrzewam o nie scenarzystę, bo reżyser nie słynie z dobrych filmów. Tak czy inaczej, świetnie spleciono tu ze sobą świat fikcji i rzeczywistość. Smaczku dodają takie szczegóły jak ujęcie przewracanych kartek przerywające sceny z książki oraz nakręcone z wyczuciem morderstwa. Dokonane zresztą przez doskonale wykreowanego killera.
Zabrakło tu niestety ciekawego zakończenia. Wyobraźcie sobie co by było gdyby finał był identyczny jak w "Tajemnicze okno, tajemniczy ogród" Stephena Kinga. Taka puenta postawiłaby "I, Madman" na szczycie horrorów lat 80. Zamiast tego twórca poszedł głupawe fantasy. Dodać należy, że Tibor Takács wykorzystał w tym filmie projekt golema z wyreżyserowanego przez siebie 2 lata wcześniej "The Gate". Autoplagiaty w moich oczach zawsze obniżały jakość dzieła.
Zobaczyć warto, nie tylko dla panny Wright. To dobrze zrobiony, acz czasami absurdalny straszak z niewykorzystanym potencjałem.