Uwielbiam wracać do HSM i nie ukrywam, że film jest dla mnie bardzo ważny. Nie tylko ze względu na to, że przypomina mi o beztroskim dzieciństwie, ale także dlatego, że zawdzięczam mu moją obecną miłość do musicali. Przyznaję, że swojej przygody z moim ulubionym gatunkiem filmowym nie zaczęłam od West Side Story czy Kabaretu, co wydaje mi się całkiem normalne, zważywszy na to, że HSM oglądałam jako bardzo młoda nastolatka. Ale to ten film właśnie sprawił, że pokochałam momenty, w których bohaterowie nagle zaczynają śpiewać i tańczyć. Niedawno znów go sobie przypomniałam, odświeżyłam fabułę i piosenki, no i muszę przyznać, że wciąż wzbudza we mnie pozytywne uczucia, a mimo mojej miłości do klasyków uwielbiam HSM! Lekki, wesoły, oglądanie ma sprawiać przyjemność, a piosenki po prostu wpadać w ucho - moim zdaniem doskonale spełnia swoją rolę.