Gość ma mnóstwo kasy, obraca się w towarzystwie nazwijmy to spod ciemnej gwiazdy (np. handlarze narkotyków), mieszka sam w wielkim domu. Kiedyś był taki jak jego kumple, ale się zmienił na lepsze, lecz dalej z nimi trzyma, bo to jego przyjaciele. Poznaje chrześcijankę, która chce siebie nazywać Kobietą Wiary, jak inni podobnego wyznania w tym filmie. Oboje szybko się w sobie zakochują, lecz pojawia się standardowy problem, którego wszyscy prawdopodobnie się domyślają. Cała opowieść jest fajna, poznajemy wielu pobocznych bohaterów, rodzice obydwu głównych bohaterów, znajomych i wiele innych, wszystko tworzy jedną zgrabną całość, którą przyjemnie się ogląda, bo ewidentnie zmierza w kierunku filmu klasy A, oczywiście nie pozbywając się całkowicie smrodu unoszącego się na filmami klasy B. Michael Madsen w tym filmie to jest coś przepięknego. Chłop pojawia się w dwóch scenach, wypowiada kilka nic nie znaczących zdań, ale wystarczy by wpieprzyć nazwisko na plakat i początkowe napisy. Jestem zadowolony z tej małej roli, jaki i całego filmu. Stephen Baldwin jak i Madsen grają agentów DEA, przy czym tego pierwszego jest znacznie więcej w filmie niż drugiego. No i jeszcze Martin Kove, który też trochę kwestii w filmie ma. Epizod Vincenta Pastore, główne role dla Ja Rule i Adrienne Bailon. Podobały mi się wszystkie 3 siostry Leon, gdyż biła od nich wyjątkowo widoczna, pozytywna energia. Fajna scena zapoznawania Vanessy ze znajomymi Milesa w klubie, gdzie mogliśmy poczuć się jak bohaterka. Dodam, że świetnie się zachowała w tej scenie, gdyż pomimo że jej się zapewne towarzystwo nie do końca podobało, to była do wszystkich pozytywnie nastawiona.
7/10