Jest to pewnego rodzaju przemiana głównego bohatera, cynicznego, uznanego w Stanach prawnika, specjalizującego się w dużych sprawach o różnego rodzaju roszczenia, którego gra Michael Keaton. Ugoda między rządem Stanów Zjednoczonych, a rodzinami ofiar zamachów z 11września, a raczej bezduszny wzór na wycene życia, za tragiczną śmierć dla tysięcy ludzi, którzy zginęli w wyniku zamachu na World Trade Center, Pentagon i ofiar w samolotach jest tematem tego filmu. Po co to wszystko? Aby uniknąć wielomiliardowych odszkodowań, zapobiec upadkom linii lotniczych i wielu inych gałęzi gospodarki, które mogłyby doprowadzić USA na skraj bankructwa (szczerze w to wątpie). Losy ludzi, wplecione w fabułę filmu niebardzo interesują głównego bohatera, który specjalizuje się w zawieraniu ugody lub negocjowaniu trudnych umów. Z czasem, pod wpływem różnych tragicznych opowieści i nieuchronnie ubiegającego deadlinu na zawarcie ugody (min 80% poszkodowanych musiało się zgłosić swóją zgodę na takie rozliczenie w specjalnie powołanym do tego funduszu), podchodzi do tematu bardziej ludzko, zaczynając rozumieć cierpienie rodzin, angażuje się dużo bardziej w sprawę i dzięki pomocy lidera społeczności, która kwestionuje sposób wyliczeń i wysokość odszkodowań, wraz ze swoim zespołem udaje mu się zakończyć sprawę z sukcesem na kilka dni przed terminem.

Jak wyliczyć koszt ludzkiego życia? Czy życie recepcjonistki jest mniej warte od prezesa czy dyrekotra spółki, którzy zginęli tego dnia? Oczywiście, że nie da się tego zrobić, żadna kwota nie będzie wystarczająco satysfakcjonująca dla ludzi, którzy przede wszystkim szukają w tym sprawiedliwości.

Nie wiem jak podejść do tego filmu, bo można było go zrobić lepiej, mam niedosyt jeśli chodzi o postać Tucciego, którego jest w filmie zwyczajnie za mało. Tak naprawdę po seansie ciągle się zastanwiam, czy w bohaterze, naszym głównym prawniku zaszła przemiana czy chodizło o jego ego, upływający czas, upór z jakim trzymał się swoich wyliczeń... Czuję, że od razu mógł zdecydować się na współpracę z ,,liderem opozycji", a nie czekać na ostatnią chwilę. Sprawą nierozwiązaną pozostały roszczenia 3% rodzin ofiar, które nie przystąpiły do ugody, ludziom którzy umarli w wyniku zmian nowotworowych/ pylicy, wywołanych wielkim sprzątaniem gruzowiska i części azbestu, który pozostał w miejscu tragedii, a także partnerów, którzy tworzyli związki nieformalne z ofiarami 11 września, a nie mieli uregulowanego statusu prawnego. Ze zrozumieniem i spokojem przyjąłem, że amerykańskie władze po kilkunastu latach znaleźli pieniądze i dla nich z kolejnego funduszu odszkodowawczego.