Film odbiega od filmów, które dotychczas serwował nam Adam Sandler. Jest to raczej komedia familijna, ani przesadnie śmieszna, ani przesadnie napakowana głupkowatymi, przejaskrawionymi gagami. Oczywiście postać Jill jest "jaskrawa" sama w sobie, ale na tym miał chyba polegać kontrast między rodzeństwem. Co mi odpowiada to fakt, że nie ma tutaj scen, w których Amerykanie tak bardzo się lubują: epatowania wulgarnym seksem, golizną, przekleństwami, robienia kupy czy gigantycznej ilości pierdów co 5 minut (choć niestety zupełnie się bez nich nie obyło). Jest przyjemny, z przymrużeniem oka potraktowano zarówno przerysowaną postać siostry bliźniaczki, jak i Ala Pacino (czemu wziął udział w tego rodzaju filmie, pozostanie zapewne zagadką, nie zmienia to faktu, że jego ekscentryczna postać przypadła mi do gustu). Każdy ma prawo do własnego zdania, ja osobiście uważam, że film nie jest taki najgorszy, jak z komentarzy by wynikało. Pozdrawiam.