Rino Zena obudził swojego syna Cristiano skarżąc się na szczekającego psa przez którego nie może spać. Uzależniony od alkoholu neonazista dał mu pistolet i kazał wyjść zabić dokuczliwe zwierze. Kiedy znajduje źródło hałasu zabija je bez skrupułów. Rano, gdy wraca ojciec każe mu się ucałować na pożegnanie przed szkołą, a kiedy dzieciak do niego podchodzi mówi, że nie chce syna homoseksualisty. Po droczeniu się oraz żartach nastolatek wychodzi. Rodziciel wpoił mu neonazistowską ideologię i uwielbienie do dyktatora Trzeciej Rzeszy tak samo jak pogardę do Żydów oraz czarnoskórych. O tym chłopak pisze w swoim wypracowaniu, które pisze na lekcji.

Quattro Formaggi, znajomy tej osobliwej dwójki, jest chorym umysłowo mężczyzną, który bawi się zabawkami i cieszy się ze śniegu. Po zabawie siada przy telewizorze oglądając film pornograficzny. Jest zakochany w Ramonie Superstar, która tam występuje. Dorobił urządzeniu ręce i narysował usta by móc udawać, że ją całuje. Kiedy na mieście jakiś facet potrąca samochodem jego skuter Rino przychodzi mu z pomocą i bije tego, który urządził szkodę. Po wymuszonych siłą przeprosinach zabiera znajomego samochodem na plac budowy. Spotykają tam Marchettę, którego neonazista otwarcie krytykuje za zatrudnianie ludzi o innym kolorze skóry niż biały.

Trójka głównych bohaterów jest dość osobliwa. Agresywny ojciec neonazista wychowujący syna na podobnego degenerata oraz świr, który lubi wzdychać do gwiazdy porno. Ta mieszanka będzie wybuchowa, szczególnie jeśli znajoma ze szkoły jest łudząco podobna do Ramony Superstar. Jedyną jednostką, która przejawia tam jeszcze jakieś oznaki rozumowania jest Cristiano, który przez cały film ma jeden grymas na twarzy. Fakt faktem napisał wypracowanie przesiąknięte ideologią, którą dzieli z Rino, ale go nie oddał. Kurator krąży nad nimi, więc kłopoty ze szkoły nie są potrzebne. Niemniej prywatnie jest to czysta patologia jak chociażby strzelanie z pistoletu do Quattro Formaggi, który grzebie w złomie czy seks z kochanką za ścianą. Chłopak jest wychowywany w duchu przetrwania oraz walki o swoje, edukacja schodzi na dalszy plan tak jak i życie towarzyskie. O dziwo dziewczyny chyba się w nim podkochują, a także uważają ojca za czadowego. Produkcja mocno przynudza, a najważniejsze i najciekawsze sceny dzieją się podczas deszczowej nocy co mocno deprecjonuje odbiór oraz doznania. Jednym z nielicznych plusów jest muzyka, można usłyszeć parę znanych przebojów w tym ''She's The One'' Robbiego Williamsa, którego jedna z postaci bez przerwy puszcza na mp3. Gra aktorska taka sobie. Za mało poświęcono czasu poświecono nałogom ojca moim zdaniem. Moja ocena to 3/10.