W zasadzie to nie wiem o czym jest ten film. Chaotyczna fabuła, ciągnąca się trzy godziny jedynie mnie wyczerpała, na pewno nie zainteresowała nawet na moment. Śmiali się z Vegi, ale tu mamy nowego mistrza scen erotycznych. Mnóstwo niepotrzebnych scen. Policjant słuchający Bacha wow, stół z powyłamywanymi nogami wow. Nie wiem co ma Kawul z tymi piosenkami, w każdym razie soundtracki do jego filmów prawdopodobnie trwają 10h. Tutaj to samo… Męczy to strasznie. Rozstrzał konkret: Bajm, Kaczmarski, Slade… Każda z postaci jest narratorem, nie wiem po co zaczyna się od Jandy, skoro potem do kamery wypowiada się prawie każdy. Jeszcze Herbuś trzeba było tam wrzucić. A podmiankę w szpitalu nazwać mistyfikacją, żeby było mądrze. Na plus kreacje świata i bohaterów (ten PRL wyszedł) oraz Grochowska (zawsze), więcej plusów nie pamietam. Teraz pytanie, za co cenicie ten film osoby oceniające go na 6,7,8,9,10? Serio jestem ciekawa, może nie doceniam fenomenu, może jam nie godna? Kawulski, Ty nasz polski Coelho!