Przyciągnęła mnie obsada, ale nawet dobrzy aktorzy nie uratują słabego scenariusza. Historia sama w sobie dość ciekawa, chociaż nie polecam oglądania po ciężkim dniu. To film o tym jak można zniszczyć życie sobie i swojej rodzinie. Czekasz co też jeszcze się tym bohaterom zawali. Ilość nieszczęść na centymetr klatki filmowej przytłacza. Takich filmów o alkoholu, nędzy ludzkiej i czarnych dziurach jestestwa w naszym kinie jest na pęczki. Niestety scenariusz został napisany przez kogoś, kto wiele ze stworzonych przez siebie sytuacji nawet nie musną w życiu, przez co zachowanie bohaterów jest momentami tak nierealistyczne, że aż ciarki żenady przechodzą po plecach. Zwłaszcza scena z kolędą i wszystko co ją poprzedza, albo scena z małżonką w kopalni. To nie miało szansy tak wyglądać w prawdziwym życiu.
W przypadku niektórych postaci brak ciągłości psychologicznej, jak np. ksiądz na początku filmu kompletny idiota a kilka miesięcy później mądry przyjaciel.
Na plus - pokazanie kontrastu pomiędzy tym jak my siebie widzimy a tym jak widza nas inni (matka bohatera).
Jasną stroną tego filmu jest pani Małgorzata Gorol. Dziewczyna jest wręcz hipnotyzująca. To jak gra spojrzeniem, papierosem w ręku ... nie można od niej oderwać oczu. To zaledwie drugi film jaki z nią widziałam, ale w tamtym także wywarła na mnie takie wrażenie.