Czekając na Joy byłam wręcz pewna, że będzie on stał w na jednym z wyższych miejsc w rankingu najlepszych filmów tego roku. Po 'Poradniku...' a przede wszystkim 'American Hustle', który zaskoczył mnie pozytywnie, nie widziałam szans, żeby Russell mógł spieprzyć 'Joy', ale...Właśnie, ale. Nie uważam żeby ten film był słabym filmem, albo nawet jednym z gorszych...teoretycznie mamy tu cały fundament pod dobry film, ręce i nogi, ale kupy to wszystko się nie trzyma.
Fabuła, w pierwszej części filmu poskładana w dużej mierze z pomieszanych urywków z życia Joy, dla uatrakcyjnienia wspierana głównie w pierwszym segmencie retrospekcjami, sprawia wrażenie pociętej, pourywanej. Poznajemy historię Joy, jej dzieciństwa, tego, dlaczego znajduje się w tym właśnie miejscu tu i teraz...nawet nie tylko Joy, bo całej jej licznej zresztą rodziny. Jak to u Russella, wszystko jest przerysowane, groteskowe, często nawet aż za bardzo (to jest powód, dlaczego jego filmy sprawiają mi taką przyjemność), jednak w tym wypadku coś nie zadziałało. Bo ani aktorsko, ani scenariuszowo ten film nie porywa. Pewnie, są momenty lepsze, gra Jennifer Law jak zawsze zdecydowanie na plus, ale są też i gorsze. Jednym słowem nie odczułam przez cały seans żadnego efektu 'łał!'. Po prostu...nie przedstawia on sobą nic nowego, to wszystko już było, to wszystko już widzieliśmy. Gdyby chociaż aktorsko wypadło to lepiej..ale jest tylko dobrze. Lawrence ciągnie ten film i to głównie dzięki niej, w pewnym stopniu mogłam się w niego zaangażować, chociaż nawiązując tu do kwestii Złotego Globa dla niej...to nie jest to. Z tylko nominacją bym nie dyskutowała, ale tutaj...może to wina roli, kolejny film w którym ma za zadanie przedstawić 'zwykłą-niezwykłą' wzbudzającą sympatię dziewczynę. Zresztą DeNiro, czy Cooper to samo...miałam wrażenie, jakby nie mogli się do końca wykazać, męczyli się w podobnych rolach.
Jedna rzecz, która naprawdę fajnie wypadła na tle całego filmu to motyw telenoweli, w pewnym sensie można napisać, że była to telenowela w telenoweli. Zabieg ten akurat się udał i dzięki niemu było nam dane całkiem sporo humorystycznych, a przede wszystkim zabawnych scen, z czego bardzo się cieszę.
Jednak czy 'Joy' nazwałabym rozczarowaniem? W pewnym sensie tak...po części może przez pryzmat tego, jakie oczekiwania miałam wobec tego filmu, po części przez to, że mogło wyjść z tego coś bardziej interesującego i angażującego.