O ile sam początek filmu daje nadzieje na polskiego nieco tańszego Harriego Pottera, tak im dalej w głąb tym bardziej oddala sie on od Harrego Pottera, a w końcówce to oddala sie nawet od definicji słowa film.

Problem tego filmu numer 1 to brak fabuły, oglądałem ten film 30 minut temu i nie pamiętam o co w nim chodziło, wszystkie sceny od "zabawnych" sytuacji w szkole, wyglądają jak totalnie nieprzemyślane, niespójne, generowane przez księgę scenek które muszą sie znaleźć w filmie familijnym. Problemem jest jednak to, że twórczynie tego czegoś zapomniały, że oprócz scen w filmie przydałaby sie jakaś opowieść, która z czasem zostaje przez widza rozwiązana. Tutaj natomiast fabuła zanika pod naciskiem pokazania jak uciśniony jest główny bohater. Nawet szczątki fabuły zostają zgaszone i zostawione same sobie bez rozwiązania. Jak sie można też domyśleć ekspozycje w co 3 scenie

Drugim Problemem tego filmu to aktorstwo a w zasadzie to klepanie formułek z pamięci, Antoś daje vibe Adasia Niezgódki jeśli chodzi o akt "aktorstwa"(chociaż teraz jak o tym myśle to nie tylko) Aktor grający posiada 3 miny określające wszystkie emocje i to tyle, chociaż głos ma dubbingowy to pozytyw. Z dorosłymi wcale lepiej nie jest, wszyscy tam wyglądają jakby tekst do scen dostali maksymalnie 15 minut przed odegraniem jej i myśleli, że jeśli ktoś mówi "akcja" to chce tylko odegrać próbę.


Podsumować to mogę tylko tym, że film nie jest do dzieci, bo nie usiedzą, dla dorosłych też nie, bo to infantylny, pozbawiony sensu potworek, czyli w sumie to kogo?