Cóż za smutny los tej dziewczynki, właściwie nikt się nią nie interesuje, sama się snuje po domu, po dworzu, po stodole, nikt z nią właściwie nie rozmawia. Matka jak się wreszcie pojawia, to zamiast z nią porozmawiać, pobawić się, to siedzi jak gość i sama pije wino, po czym jedyne co, to tańczy z córką i oświadcza, że zamierza wyjść za mąż, dziadek antypatyczny, prawie niemowa, babcia jakby jej nie było, pani nauczycielka też woła o pomstę do nieba, zero zainteresowania, nawet kiedy przyszła do klasy w podartym fartuchu i z poobcierana twarzą, koleżanka ją lekceważy i obraża. Asia jest tak smutna, że to aż niemożliwe aby w tym wieku być tak poważną i smutną, ona od na nikogo kto byłby dla niej miły, ciepły i wreszcie ona staje się coraz bardziej obcesowa, a nawet nieco agresywna.