Ta szalona komedia obyczajowa jest oczywiście ekranizacją mangi (miejscami klimaty jak w innym live-action-anime "Cutie Honey"). Podobnie jak w filmie Hideaki Anno główna bohaterka (mimo iż nie walczy w imię dobra i sprawiedliwości) to z pozoru słodka kawaii nastolatka. Ma 17 lat i uważa, że powinna urodzić się w XVIII-wiecznej Francji. Dlatego ubiera się w stroje z epoki rokoko. Zaopatruje się w nie w swoim ulubionym sklepie Baby, The Stars Shine Bright (który istnieje naprawdę i jest wyznacznikiem mody dla dziewcząt preferujących lolita-fashion) Pomijając fakt, że tego typu sklepy są w Japonii bardzo popularne, to nieraz całe kostiumy osiągają zawrotne ceny kilku tysięcy dolarów! Ot taki tamtejszy popkulturalny fenomen, na który młode Azjatki przeznaczają nieraz wszystkie zarobione pieniądze. A później wychodzą w takim ubranku raz w miesiącu na cosplay z przyjaciółmi, choć zdarzają się też takie dziewczyny, które chodzą w tych ciuchach na co dzień (i lepiej nie pytajcie jak zdobywają na nie fundusze ;)
Ale wracając do filmu. Już sam początek jest niezwykle oryginalny, kiedy bohaterka (grana przez pop-gwiazdkę Kyoko Fukada pamiętaną z roli piosenkarki w "Dolls" Kitano) przedstawia swoją zwariowaną rodzinę. Matkę, która opuściła ją w dzieciństwie, ojca nieudacznika, zadającego się kiedyś z yakuzą i prowadzącego wiele podejrzanych interesów (w tym sprzedaż podróbek Versache). Czy wreszcie babcię będącą niegdyś wielką wojowniczką, która straciła w walce oko (przypomina wam to coś? ;) a teraz mimo sędziwego wieku wciąż potrafi z niezwykłą zwinnością łapać ważki w locie. Zresztą w tej drugoplanowej roli Kirin Kiki - bardzo ceniona japońska aktorka grająca w filmach od ponad 40 lat.
Kiedy Momoko chce się pozbyć stosu niepotrzebnych ubrań Versach, które zalegają w jej domu, okazuje się, że przez internet znalazła potencjalnego nabywcę. Po charakterze pisma dziewczyna wnioskuje, że to jakaś niedojrzała gówniara z podstawówki, więc jakież jest jej zdziwienie kiedy na swoim różowym motorze przyjeżdża do niej Ichigo - zbuntowana nastolatka i członkini żeńskiego gangu motocyklowego (świetny debiut Anny Tsuchiy - wokalistki j-rockowej kapeli Spin Aqua).
Dziewczyny pomimo wielu różnic w ubiorze i charakterze (słodka i niewinna Lolita oraz zadziorna, punkowa Yankee) szybko zaprzyjaźniają się. Razem przeżyją wiele niezwykłych i jakże zabawnych przygód...
Jak już wspomniałem, to ekranizacja kultowej mangi "Shimotsuma Story” Novala Takemoto (który poza rysowaniem komiksów zajmuje się też... projektowaniem ubrań dla sieci sklepów Baby, The Stars Shine Bright :)
Kolorystycznie jest słodko, cukierkowo i kiczowato na maksa, ale wbrew pozorom film wcale nie jest głupi (jak np. wspomniany już "Cutie Honey"). Kapitalne dialogi, a pośród tych wszystkich dowcipów (czasem mniej lub bardziej sprośnych) można wychwycić naprawdę wiele wartych przemyślenia prawd życiowych.
Oczywiście film raczej przeznaczony jest dla osób, które choć trochę orientują się w historii i (pop)kulturze Kraju Kwitnącej Wiśni i nie będą robić dużych (mangowych ;) oczu np. na widok pachinko (i dlaczego to właśnie do Osaki dziewczyny jadą zagrać). Zwłaszcza miłośnicy mangi i anime powinni poczuć się jak w domu. Do tego rewelacyjna muzyka (sporo j-popowych hitów, ale też niezły score - np. w scenach z yakuzą muzyka stylizowana na tą z gangsterskiego kina lat 70tych Fukasaku czy Suzuki). To zasługa Yoko Kanno, kompozytorki mającej na swoim koncie muzykę do takich przebojowych serii anime jak "Ghost in the Shell Stand Alone Complex" czy kultowy "Cowboy Bebop". Także zdjęcia są przepiękne, naprawdę nie mogłem uwierzyć że to zasługa debiutanta Masakazu Ato.
Sympatyczni, pokręceni, zajebiści bohaterowie - ci pierwszo, ale też drugoplanowi (rządzi Jednorożec Ryuji z dziwaczną fryzurą i legendarna Himiko której historię opowiedziano w krótkim przerywniku anime!). Warto poszerzyć horyzonty!