Wiejska dziewczyna Marysia Żurkówna pada ofiarą szajki handlarzy "żywym towarem". Za ich namową jedzie do swej siostry do Brazylii. Jest świadkiem jej śmierci (siostra też była ofiarą handlu kobietami). Marysię ratują polscy marynarze. Akcja polskiej policji doprowadza do unieszkodliwienia całej szajki.
Dramat sensacyjno-obyczajowy, zrealizowany pod protektoratem i przy udziale Polskiego Komitetu Walki z Handlem Kobietami i Dziećmi, poziomem artystycznym wyróżniał się korzystnie spośród innych filmów tego gatunku. Społecznie użyteczny, ostrzegał bowiem naiwne dziewczęta przed grożącym im niebezpieczeństwem.

Marysia Żurkówna (Maria Bogda) jest wiejską sierotą, ciężko pracuje od świtu do nocy za marny grosz i marzy o lepszym życiu. Pewnego dnia karczmarz Muller (Bogusław Samborski) przywozi z miasta adresowany do niej list z Brazylii, dokąd przed kilku laty wyjechała siostra Marysi, Frania (Nina Świerczewska). Pisze w nim, że wyszła za mąż, posiada bogate gospodarstwo i zachęca Marysię do przyjazdu. Ta nie waha się ani chwili, żegna się z narzeczonym Walkiem (Adam Brodzisz) i wyjeżdża do Warszawy, gdzie znajomy karczmarza, zegarmistrz Wolak (Kazimierz Junosza-Stępowski),  ma jej pomóc w dalszej podróży. Biedna dziewczyna nie wie, że Muller jest pomocnikiem Wolaka w handlu żywym towarem; list, który otrzymała, jest sfałszowany a Frania znajduje się w domu publicznym. Walek, który daremnie czeka na wiadomość od narzeczonej, wyjeżdża do Warszawy. Tu dowiaduje się, że Marysia z fałszywym paszportem wyjechała do Ameryki a policja jest na tropie gangu przemycającego dziewczęta do domów schadzek za oceanem. Zrozpaczony mustruje się na okręt i wyrusza szukać ukochanej...