Spojrzenie na współczesną Rosję przez pryzmat życia codziennego uczniów penzeńskiej szkoły kadetów. Dzieci spędzają beztroskie wakacje, ciesza się, pływają w jeziorze. Czas płynie leniwie. Sielankowy nastrój pryska dość brutalnie, wraz z nastaniem pierwszego dnia września. Dzieci wracają wtedy do szkoły. Do szkoły kadetów. Kończą się słodkie chwile dzieciństwa, a zaczyna ciężka praca, od tej pory obowiązują rygor i surowa dyscyplina. Widać dzieci maszerujące w kolumnie, ubrane w wojskowe mundury. Najmłodsze z nich mają 7 lat, najstarsze 17. Spośród 400 uczniów szkoły kadetów, reżyser wybiera pięcioro, w wieku od 8 do 17 lat. Stają się oni bohaterami jego filmu. Film skłania do zadumy i refleksji. Mnożą się pytania: kiedy kończy się nasze dzieciństwo, jak ten proces przebiega, czy jest konieczny i co tracimy gdy stajemy się dorośli.